Gepubliseer op - AH Bogaards

Voortgang wees
God het sy hand op gelowiges gelê en hulle so deur die werking van sy Gees in sy roeping
laat deel (3:1). Nou kom die skrywer terug op die deel hê aan of deelgenootskap in Christus
(3:14). Hulle is in Christus ingelyf. (Let op verwisseling van ons — 3:1, 14 en julle — 3:12, by
vermaning.) Met Christus deel Christene in die rykdomme van God se genade en van sy
koninkryk.
Dan is daar weer die as of wanneer. Dit sê nie: ons sal later aan die einde Christus verkry
nie — want dit stel die verlossing afhanklik van mensewerk. Maar dit dui aan hoe ons moet
aanhou en hoe ware deelgenote van Christus herken kan word. Maar die mens het die
roeping om die begin(sel) op te pas en te versorg — dat dit leef en groei, dat die geloof
steeds meer gevolge kan hê en toeneem (12:1, 12 —15). 'n Saadjie wat ontkiem het en net
klein bly, is mos siek. Die geloofsplant moet groei — soos 'n loot op die stam blare en vrugte
voortbring.
Calvyn beduie al van mense wat sê: Wat kan die mens nog meer wens as hy Christus
gevind het? Maar as jy die Evangelie aangeneem het, het jy nog nie die hoogste spits bereik
nie.
Groot struikelblok
Die saak word duidelik by die lesers tuisgebring deur weer op die Israeliete in die woestyn
terug te gryp (kyk 3:7, 8 en 15). Die skrywer stel vrae om die aandag te lei:
3:16 — Wie het gehoor?
3:17 — Op wie was God vertoornd?
3:18 — Aan wie het Hy gesweer?
Hierby weet ons dat dit heenwys na die ongehoorsame volk wat ten spyte van God se
wonderdade en sy beloftes nie geglo het Hy sal hulle in Kanaän inlei nie. Daarom het almal
bo 20 jaar — of wat al kon oordeel — gesterf (Nm. 14:29). Die almal (3:16) word nader
aangedui as: hulle wat gesondig het (3:17) en wat ongehoorsaam was (3:18). Daarmee was
Kaleb en Josua uitgesluit.
Die betekenis van alles trek saam in die aanduiding dat ongeloof (3:19) wesenlik die groot
struikelblok was. Hierdie woord staan heel laaste in die hoofstuk, om as't ware alle aandag
daarop te laat toespits. Die bedoeling is duidelik: Om nou van Christus weg te draai, is
natuurlik ook en juis ongeloof. Toe het dit nog om 'n aardse land gegaan, maar nou om 'n
ewige erfenis.
Wie in die geloof staan, mag nooit verslap nie.
16