dpo_10081.pdf

152 OVER DE DRENKELINGEN.
oren met reukgeesten gevreven worden. S. 74.
N. 12.
9. Als na dit alles nog geen teken van leven
volgt, dan laat men al het andere na, dat tot
de volgende proef niet gefchikt is, en men zet
het overige voort. Het lichaam word op ene
deken gelegd , die voor af met warme asch ,
warm zout, of warm zand, dik beftroit is, en
men beftroit 'er vervolgens het naakte lichaam
ook mede tot aan den hals, hoe dikker hoe beter.
Als men zo veel zout, of asch, niet kan
bekomen, dan neemt men 'er handen vol van,
en men vryft 'er naarftig mede over het lichaam
naby het vuur. Indien 'er niets by de
hand is, dan legt men het op mist, en bedekt
het daar mede. 't Is mede zeer goed,
als men het hoofd en de nek met zout, of
asch, onder een muts kan dekken , of hetzelve
daarmede vryven. Onder zulk een dekzel
mag het lichaam enige uren blyven liggen.
10. Als dit ook vrugteloos is, dan legt men
het weder als in den beginne, zonder het nogthans^
verder van het aanklevend zout of asch
te reinigen, en men herhaalt de proeven van
N. 1—8. _
11. Indien het lichaam zomtyds by grote
koude, door het water opgefpoe'ld zynde, aan
den oever volftrekt ftyf gevroren ware, dan
kan al het bovengemelde wel gefchieden , allcenlyk
uitgezonderd , dat men het bevroren
lichaam niet in de warmte, of by het vuur
moet brengen , nog warme dingen tegen hetzelve
mag aan leggen , maar men bedekt het
liever , in plaats van warm zout, enz. met
fneeuw, of gefmolten ys, of men legt het in
koud