dpo_10081.pdf

IQ2 OvER DE VERBRANDINGEN.
kookte ajuinen met honing en olie van witte leliën
tot ene zalf gemaakt , of ajuinen die in
asch zagt gebraden zyn, of ook het uitgeperfte
zap der ajuinen alleen, of met gele wasch
gemengd : voorts witte zeep , hoender-, of
duivemist, buskruid, ongebluste kalk met wit
van ey , of een geheel ey , met twe lepels
vol olyfölie , of raapolie met wit van ey
geflagen en met een weinig loodwit gemengd,
kamferbrandewyn met olie gemengd, gemene
fyroop, geraspt buksboomhout met verfchen
reuzel, enz. Een man die door kokende zuiker
vreeslyk gebrand was, wierd door geftadig
versch aangelegde lappen met olie genezen.
By ene hevige verbranding zyn de aderlatingen,
de verzagtende klysteren, en de beftiering
volgens §. 99. N. 5. nodig.
2. Als de verbranding ene blaar getrokken
heeft, dan moet men dezelve met enen naald
doorftcken, om 'er het water uit te laten lopen
, en de plaats twemaal daags met ene
brandzalf verbinden : by voorbeeld ene zalf
uit twe dragmen loodwit, een lood azyn, drie
lepels vol olyfölie, door lang vryven met het
doijer van een ey gemengd, zo dat 'er omtrent
een doijer onder twe lood van de zalf is. Deze
middelen zyn in de diepfte en zwaarfte verbrandingen
dienftig, alleenlyk moet men, als de
ontfteking hevig is, zig op dezelfde wyze, als
by ontftokene wonden van een anderen aart,
gedragen. §. 99. N. 5.
3. De volgende handelwys is een voorbehoedend
middel tegen de lidtekens van gebrande
wonden. Men flaat twaalf lood olyfölie met
het wit van vier of vyf verfche eijeren koud
door