dpo_10081.pdf

DER SCHIELYKE ZlEKTEN. 223
gen zo gevaarlyk van zyn. Men behoorde den
navelband niet te vroeg af te nemen, de kinderen
niet te hard te laten fchreeuwen , en zorg te
dragen, dat ze op de armen niet overflaan, of
aan den leiband met de voeten uitglyden. Men
moest de hardlyvigheid en de opfpanningen van
den buik niet lang laten duren. Zo dra als men
een breuk befpeurt, moet men dezelve terug
drukken, en aanftonds voor een breukband zorgen;
en als de breuk verhard is, dezelve met
een blaas met melk, daar kamil- en vlierbloemen
in gekookt zyn, tragten te verzagten, om
dezelve in te brengen; of men moest liever ten
eerfte hulp zoeken. ,
Als de uitgezakte breuk verhard , heet en
ontftoken is, dan moet men fchielyk een ftreng
ruw garen , of twe handen vol ruwe wol in
melk koken, 'er op leggen, en zo dikwyls als
het koud word weder in warme melk dopen ,
en aanleggen, waar mede men geftadig voort
moet gaan, tot dat de breuk zo week is, dat
dezelve ingebragt kan worden. Men zet te
gelyk een klysteer van melk met lynzaad gekookt,
of van olyfölie, of lynölie alleen, en
als die wederom ontlast is, zet men het kind
ene zetpil, die de° Apotheker uit zout, honing,
en aloë moet bereiden. Indien men te
voren, eer men de zetpil gebruikt, den tabaksrook
in den endeldarm van 't kind laat blazen,
dan zal de werking misfchien nog fterker zyn.
Als de breuk door dit alles in zes of agt uren
niet na binnen geraakt, dan herhaalt men de
klysteer, en.zet vervolgens weder ene zetpil,
terwyl de omflagen van melk geftadig voortgezet
moeten worden. Wanneer de breuk zeer
ver-