Jacobus Pieter Steyn.pdf - Nelson Mandela Metropolitan University

2.3.2.3 Brande
Alhoewel daar tot en met 1949 geen verwoestende brande op Despatch was nie,
het die Raad dit goed geag om ʼn lening aan te vra om
brandbestrydingstoerusting aan te koop. Die gemeenskap het ʼn
watervoorsieningstekort gehad en indien enige brande sou uitbreek, sou die
bestryding daarvan baie moeilik gewees het. Om hierdie rede het die Raad
heelwat aandag aan die verskaffing van water gegee. Verder was die regulering
van wonings ook ʼn mate van brandvoorkoming aangesien slegs een familie op ʼn
erf woonagtig kon wees. Dit het voorkom dat mense in motorhuise en in
agterplase woon, wat die moontlikheid van oorbevolking en die uitbreek van
brande verminder het. 140
2.3.3 Watervoorsiening
Inwoners van Despatch het gedurende die eerste jare van munisipale status nie
kraanwater gehad nie. Daar was gebruik gemaak van reënwater wat deur
dakgeute in tenks opgevang was. Alhoewel die dorpsbewoners toegelaat was
om teen betaling 1 500 gelling water per dag vanaf die spoorwegstasie te
gebruik, het min mense die middele gehad om die water te kollekteer en te
vervoer. Die Raad het gevolglik ʼn lisensie toegestaan aan privaat ondernemings
wat die water by die kraan by die spoorwegstasie gekry het en dit afgelewer het
by die huise. Despatch is wel geleë langs die Swartkopsrivier en was geregtig
op ʼn aandeel van die rivier se water. Die water was egter nie geskik vir
huishoudelike gebruik nie weens besoedeling deur die rioolstelsel van Uitenhage
wat stroomop in die rivier gestort is. Verder was die water ook deur plantegroei
140 B. Olckers, Despatch: 1949. Ongepubliseerde manuskrip, p. 22.
71