Mannen in de hoofdrol, vrouwen in de coulissen? - Universiteit ...

Ten eerste vergeleken we het profiel van het hoofd van de culturele organisaties, de ‘directeur’, met
het profiel van personen met een andere functie binnen de organisatie. We stelden vast dat het hoofd
van de organisatie meestal een man is (58% tegenover 32% bij de andere functies) die al wat ouder
is (70% is veertiger of vijftiger). Daarnaast valt ook op dat de ‘directeurs’ zeer vele uren per week in
de weer zijn voor de organisatie (bijna 90% werkt voltijds of meer). Bovendien is iets meer dan de
helft van hen al lang verbonden aan de organisatie (vijftien jaar of meer). Dit beeld beantwoordt
volledig aan de stereotiepe opvattingen van “de al iets wat oudere mannelijke directeur”. We merken
op dat er natuurlijk ook uitzonderingen zijn die de regel bevestigen, denk bijvoorbeeld aan de 6%
jongere directeurs (twintigers) of de 11% directeurs die deeltijds werken.
Daarnaast gingen we ook de samenstelling van de bestuursorganen na: we registreerden het
geslacht, de leeftijd en de etnische achtergrond van de voorzitters, de ondervoorzitters, de
secretarissen, de directeurs en de andere bestuursleden van de Raad van Bestuur en het Dagelijks
Bestuur. Veralgemenend kunnen we stellen dat de verschillende functies binnen de Raden van
Bestuur en de Dagelijks Besturen een gelijkaardig profiel vertonen.
Zo stelden we eerst en vooral vast dat zowel de directeurs als de voorzitters van de bestuursorganen
vooral mannen bleken te zijn (maar liefst 74% in de Raden van Bestuur en 80% in de Dagelijkse
Besturen). Bij de ondervoorzitters en de secretarissen van beide organen vonden we iets meer
vrouwen terug: in de Raad van Bestuur 35%, in het Dagelijks Bestuur 40%. Ook bij de andere
bestuursleden vonden we meer vrouwen terug (maximaal 40%).
Jongeren, en dan hebben we het over personen die jonger zijn dan 35 jaar, bleken eerder in beperkte
mate in de bestuursorganen te zetelen: 1% als voorzitter in de Raad van Bestuur, 11% als
ondervoorzitter en 24% als ‘gewone’ bestuursleden. Naarmate de ‘status’ van de functie daalt,
vonden we dus meer jongeren terug.
Naar etniciteit bekeken moesten we vaststellen dat allochtonen (personen met Marokkaanse, Turkse
of niet-Europese roots) ontbreken binnen de belangrijke functies in de besturen van de culturele
organisaties (voorzitters, ondervoorzitters, secretarissen, directeurs). Ze vinden wel enigszins de weg
naar de bestuursorganen als ‘gewone’ bestuursleden (2%).
Hoewel de culturele sector aldus een erg vrouwelijke sector is (een tewerkstelling van 60% vrouwen)
blijkt dat de verhoudingen binnen de bestuursorganen omgekeerd liggen. Aan de top van de
organisatie staat bovendien steevast een (oudere) man. Hoe kunnen we dit onevenwicht verklaren?
64