Friesland

BEKKOPt«
HlSTO- v
WE. Z
Na zyn g
vertrefc *
hielden de r
Friezen 1
zich {
eenige -
jaaren ftil.
17- 1
z8. 1
Olennius ]
brengt j
door zyne
ftrengheid '
te wege
dat de
Friezen
de Wapenen
opvat,
ten tegen
de Romeinen
en
dezelve
Terllaan,
lyS Tegenwoordige Staaf
Na dat Germanikus, op uitdrukkelyk bevel
ran Keizer Tiberius, nydig over den voorfpoed
syner wapenen, in den jaare zeventien, uit deeze
gewesten vertrokken was, hielden de Friezen zich
ïog eenige jaaren ftil, en zouden het waarfchynlyk
langer gedaan hebben, hadden de Romeinen,
door hunne gierigheid, hen niet tot opftand getergd.
Druzus, dit volk fynsbaar aan de Romeinen
gemaakt hebbende, nam de geringheid
van hun vermogen in acht, en lei hun, ten behoeve
van het Krygsvolk, eene zeer maatige
fchatting van Osfehuiden op, zonder zeer naauw
te laaten onderzoeken, ofze wel van de vereischte
vastigheid en grootte waren. Qlennius
naderhand, ten jaare achtentwintig, de regeering
over de Friezen in handen hebbende ge*
kreegen, ging veel fcherper te werk, en las
ruggen van wilde Osfen uit, naar welke de
Friezen de hunne moesten leveren (f)»
Geweldig hard viel dit den Friezen, wien het
wel aan geen grof wild in hunne bosfchen
ontbrak, maar wier weiden ftegts van maatelyk
vee voorzien waren. Zy leverden dan eerst
de Osfen zelve, toen de Akkers, en eindelyk
ook hunne Vrouwen en Kinderen ter flaavernye
over. Doch dit gefchiedde niet zonder
groote verbittering en klagten; en toen deeze,
hoe
Cf ) Volgens 't verhaal van anderen zoude hy de raggen
van Wilde of Ur Osfen zelve geeischt hebben;
doch deeze waren .wel in 't Hercynifche Woud van
Duitschland, maar nooit in Friesland te vinden, en du»
zou het den Friezen onmogelyk geweest zyn hem te
gehoorzaamen.