Friesland

van FRIESLAND. 555
verre van genoegen te neemen in 't geen dooi­ BEKNOP­
TE HISTO­
de Vetkoopers met den Hollandichen Graave ver­
RIE.
handeld en beflooten was: zy maakten echter
ringers
van den nood eene deugd, fchoon fommigen de
onderwer­
vlugt naar Groningen namen , anderen zich pen zich
hier en daar verborgen hielden, en weder ande­ uit noodren
, door eigen belang gedreeven, de opgaande
zaa'ciykheid.
Zon aanbaden.
Midlerwyl verzuimde de Graaf van Ooster- De Graaf
vant niet, uit zyns Vaders naam, • alléf wege flelt aller-
Baljuwen, Schouten, Schepenen en Rechters wegeBaljuwen aan te ftellen, die van 's Graaven wege recht
enz. aan.
hadden te doen. En dewyl by de verdragpunten
was vascgeftêld , dat dergelyke Amptenaars
alleen uit de Landzaaten moesten gekooren worden,verkreeg
Tjedmer Hoppers, een der zeven
Friefche Gemagtigden, het Schoutampt van
Stavoren, met vryheid om eenige perfoonen te
benoemen, waaruit de Schepenen, door den
Graaf, Honden verkooren te worden.
Na dit alles verliet Graaf Willem Friesland, Hy ver­
en ftak over naar Holland, daar hy zynen Vader laatFries­ te Hoorn ontmoette. Doch kort daarna kreegen land.
zy tydingen uit Friesland, die hun beiden zeer De tydin­
onaangenaam moesten zyn. Het vuur van bingen van
nenlandfche oneenigheid was daar naamelyk wel daar
zyn zeer
eenigzins gefmoord, maar niet uitgedoofd. By
onaange­
'c vertrek der Hollandfche vloot hadden die naam voor
van Achtkarfpelen, reeds twee fchepen, die met den Graa­
de ebbe aan den grond geraakt waren, tot op ve en
zynen
het water afgebrand, en dus niet onduidclyk Vader.
getoond, wat men van hun'te wachten had,
zodra zy de handen eenigzins ruim kreegen. Nog
klaarder bleek zulks by het verfchansfèn van
Molkwcjum, in den volgenden Winter, dooide