Friesland

B [KNOP­
TE Hm o
RIE,
De Stellingwerversval­
len weder
van hem
af; doch
worden
met geweldbedwongen.
1362.
508 Tegenwoordige Staat
*
altoos verliezen wilde. Hoe't zy, de Kerkvoogd
trok met een aanzienlyk Leger te velde
, en viel de Srellingwervers met zo veel geweld
op 't lyf, dat zy, fchoonze eenen dapperen
tegenftand booden, genoodzaakt wierdtn met
groot verlies van volk te wyken. De Bisfchop,
hiermede niet voldaan, vervolgde de vlugtenden,
verbrandde verfcheiden dorpen en huizen, en
gaf het omliggende land ter plonderinge over
aan de zynen. Door zo wreed eene behandelinge,
waarin althans niets van dien zachtmoedigen
geest vernomen werd, welken men van een' Christen
Kerkvoogd verwachten mogt, zagen de
Steenwykers en Stellingwervers zich der maate
vernederd, dat zy genoodzaakt waren het Bisfchoplyk
juk op nieuw aan te neemen, en nog
daarenboven tienduizend oude fchilden, tot ftraffe
hunner ongehoorzaamheid, te betaalen.
De Stellingwerver Friezen waren niet .te min
zo verre van 't juk met geduld te draagen, dat.
hun door deezen Kerkvoogd, onder wunzyniet
dan alleen in het Kerkelyke meenden te liaan ,
was opgedrongen, dat zy kort daarna wederom
afvielen, en volllrektelyk weigerden hem eenige
gehoorzaamheid te bewyzen. Dan ook dit bekwam
hun kwalyk. Jan van Arkcl, nu veel
vaster in den zadel zittende dan hy wel voor-*
heen gedaan had, viel, omtrent het begin van
Sprokkelmaand des volgenden jaars, met een magtig
en welgewapend heir in Stellingwerf, nam
de opgeworpen fchanfen en llerkten met geweld
in, verwoestte de landllreck, en gaf een by •
gelegen dorp ten roof aan zyne benden. De
Kerkvoogd bleef dus in wreedheid zich zeiven
e I v k
ë Ï