Friesland

«at» r ' R l E S L A N D . 299
Beleegeraars gevoegd hadden. De Hertog zochtl
zich dan over de geleeden ftnaad van het beleg J
te wreekeh. Dit viel hem te ligter, omdat de
; Friezen, door den voorgaanden inval, te zeer ver- j
:zwakt waren, om de overmagt zyner krygsben-
Iden te konnen wederftaan. Een gevecht , tusifchen
beiden voorgevallen, kwam den Friezen
op meer dan achtduizend man teftaan, en bragt
i hen in de noodzaakelykheid, om zich vervoligens
aan den Overwinnaar te onderwerpen.
Het genot van deeze behaalde voordeden was 1
\ voor Godefrid niet zeer lang van duur. Na- r
BEKNOP­
TE HISTO­
RIE.
onderwerpen.
Doch
raakt kort
daarna om
idat hy uit Saxen te rug gekomen was, alwaar.' 't leeven.
hy, met zyne Friefche en Hollandfche ben-
Iden,den Keizer, tegen dien wederlpannigenlandaard,
eer en zeer weezenlyken dienst gedaan
: had, wercfhy, op den vyfentwintigltcn van Sprok-
1076.
Ikelmaand des jaars duizendzesenzeventig, on-
;der het doen van zyn gevoeg, dermaate van on-
1 deren met een dolk in 't licnaam geftoken, dat
Ihy 't kort daarna beftierf. Robert de Fries
i wordt geacht dit werk aldus befteld te hebben,
t om zich daardoor van dien overweldiger
: te onrilaan. Bisfchop Willem overleefde hem Bisfchop
Wiilem
maar weinige maanden. In de gefchillen van,
derft niet-
f Keizer Henrik den IV met Paus Gregorius lang 1 na.
iden VII, had deeze Bisfchop altoos de zyde' hem.
< des Keizers gehouden, en daardoor zyne Keiizerlyke
gunlte verworven , zodat de Hollandl
fche landen , by 't omkomen van gemelden Herttog,
door den Keizer aan hem gclaaten warren.
Egbert de II, Markgraaf van Saxen, tocn- ' Egbert
rniaaïsmiazh Graaf van Stavoren cn van Oostergo en 1 Van van Saxen
Wes-