Friesland

BEKNOP­
TE HISTO­
RIE.
390 Tegenwoordige Staat
en Koeverders zo gedwee, datze zich in de
armen der Friezen wierpen, die , in maatigen
getale, van den kant van Stavoren,
ders werpen
zich en uit Ooscer- en Westergo , gereed Hon­
in de arden, om hen te bevechten; deezen baden
men der zy, datze toch hunne zaak ter beflisfinge aan
Friezen.
den Bisfchop wilden overgeeven, vermids hy
geweigerd had hen zalven te willen hooren. De
Friezen voldeeden aan dit verzoek; ook werd
het, door de tusfchenfpi aak van eenige Friefche
Abten, zo verre gebragt, dat Koeverden en
Drenth andermaal in genade wierden aangenomen.
Doch ook dit verdrag viel al dra in duigen
, doordien de Drentben weigerachtig bleeven
om de hun opgelegde boeten te betaalen;
't welk de Friefche Scheidsmannen dermaate
verbitterde, datze alle de weêrfpannigen, niemand
uitgezonderd, voor eerloos verklaarden.
Schoon men deezen trek als een bewys van der
Friezen trouwe , in 't onfchendbaar houden van
hun eens gegeeven woord, heeft aan te merken,
ftrekte zulks echter om de Drenthen,nu van alle
hoope op vergiffenis verfteeken, des te meer
te verbitteren, en als wanhoopigen het uiterfte
te doen waagen. In de eerfte woede werd
ook Steenwyk metderdaad door hen verrast;
doch kort daarna een beftand voor vyftien dagen
lludolf getroffen; maar van den kant des Bisfchops
wordt ge
vangen werd hetzelve fhoodelyk gefchonden , door
genomen niet alleen Rudolf met eenigen van zynen t
en ge ra- aanhang in hechtenis te neemen, maar ook, na]
braakt.
geftreeken vonnis , op den vyfentwintigften van'
Hooimaand des jaars twaalfhonderd en dertig,
te rabraaken, en de lichaamen op raden ten
pon te zetten. Den Bisfchop moet echter zulk
eene