F - Acehbooks.org

102
handen schoot. Men scheurde er zich bijna de
nagels van de vingers op, maar de wind was te
machtig.
Nadat zij zóó een tien minuten bezig waren geweest,
kwam de commandant op de brug, om eens
te zien, wat er wel gaande was dat het werk niet
wilde vlotten.
Een weinig ongeduldig van aard, zette hij de
handen, bij wijze van een scheepsroeper, aan zijn
mond en bulderde: „Wat houdt er aan op die
fokkera?"
Een der matroosjes, een echt brutaaltje, riep
zonder zich om te keeren of te laten zien wie er
antwoord gaf: „Jenever, commandant!"
De commandant kreeg een ingeving. „Haal dan
voor die jenever!" — riep hij terug.
Janmaat was perplex.
„Ajoh, boys!" — hoorde men op de ra —
„Angepakt, hoor! En houen wat je hebt. Er in
zal-ie en mot-ie, al zouwen we onze knuisten van
mekaar halen, — maar er in zal-ie... Haal voor
die jenever, riep den ouwe, dus....!"
Met bovenmenschelijke kracht werd er aange
pakt. Allen spanden zich in tot het uiterste en...
de fok werd dicht gereefd.
„Gèèf ze 'n oorlam," zei de commandant tegen
den officier der wacht, toen hij van de brug naar