F - Acehbooks.org

56
halfdek tegenkwam, vroeg hij dezen voor hem
een delegatie te willen maken op de moeder van
Willem, — „famielje had-ie niet, en't ging nou in
Holland zoo'n beetje tegen de kouw, dus wouw
het ouwe mins niet van de kouw krepeeren, dan
moest ze 'n paar centen hebben."
„Och mijnheer! — ziet uwes, voor 'n balietje
soep en 'n homppie kemies daar zullen me maats
op het wachtschip wel voor zorgen."
Later toen Kees thuis vaarde, zocht hij onmiddellijk
Willem's moeder op, die in een der achterbuurtjes
van den Helder het zoo niet arm dan toch ook
zeker niet rijk had.
„De vrouw wordt te oud om alleen te blijven,"
zei Kees, toen hij aan boord terugkwam, tegen
iemand die van de geschiedenis alles afwist, „hij
zou 't 'ns 'an den wal gaan probeeren."
Kees ging met paspoort en werd te Amsterdam,
om zijn uitstekend gedrag aan boord, dadelijk bij
do brandweer geplaatst.
Willem's moeder nam hij meê en bleef tot
haar dood toe voor haar zorgen.
De redder van het sloepsvolk kreeg later de
zilveren reddingsmedaille ; hij had een brillanten
verdiend.