F - Acehbooks.org

115
Naar den wal dus met die vlet. Vierkant door
de hooge branding heen, het strand op, vlak voor
de benting, die toen daar aan de monding was
gelegen. Het was dan ook het eenige dat nog
beproefd kon worden.
„Djoeragan, geef vier man op de vlet met pagaaien,
maar menschen die kunnen zwemmen, " —
zei onze adelborst.
Toen de machinist van de barkas dit hoorde
vroeg deze: „Kunt u zelf wel goed zwemmen ? —
Om door de branding heen te slaan, moet men dat
zaakje terdege verstaan, anders is men voor de
haaien ! "
„Ja, als het anker van de „Zeeland", „klonk
het komische antwoord.
„Dàn ga ik met u mee; ik kan 't goed. —
TJ te laten verdrinken, dat gaat niet. — Begrijp,
dat die vier blauwe kerels, als strakjes de vlet
omslaat, geen hand naar u uitsteken, maar zonder
u den wal opzoeken."
„Vooruit dan, stap in!"
En daar ging het, door regen en wind en zware
deining het strand te gemoet met het schijnsel
der lantarens binnen de benting in het gezicht.
Beiden zaten achteruit naast elkaar in hun oliejas,
met het hoofd diep in een zuidwester gedoken,
sprakeloos voor zich uit te kijken.