F - Acehbooks.org

73
me eens verslapen, 't Zal wel niet gebeuren,
maar 'n mensch kan nooit weten wat 'm overkomt !"
Het duurt niet lang of het lampje wordt voor
den nacht wat lager gedraaid en een regelmatig
geluid, veel overeenkomst hebbende met dat waarmee
de groote spanzaag van den baas-timmerman in
een der dekbalken of lijf houten op- en neergaat,
bewijst dat onze schipper „onder zeil is" en den
slaap des rechtvaardigen slaapt.
„Tik! — Tik! — Tik! — Bent u wakker
schipper?"
„Wie staat daar te donderjagen 'an m'n hut?"
„Ik schipper! 't Is tijd!"
„Zoo, jongen! — ben jij het?" — vraagt een
grafstem achter het groene hutgordijntje.
„Komaan! — dat doet me plezier. — Haal als
de bliksem m'n koffie."
„Die heb ik al uit de kombuis meegebracht,
schipper ! "
„Daar ben-jij al heel gauw bij. — Heb-je soms
van nacht wat in je nest gedaan, dat je zoo
damm quick bent van ochtend ? Wacht eventjes,
da'k een broek 'antrek, dan kan-je binnen!"
In drie vloeken en geen zucht is de schipper
op de been en gekleed, waarna hij het lampje