F - Acehbooks.org

42
stond de geheele „crew" om hem heen in afwachting
van de dingen die komen zouden, d. w. z.
van de namen die op de couverten te lezen waren.
Dit alleen loonde de moeite reeds : de dikwijls
vermakelijke adressen te hooren.
Wat straalden de gezichten van vreugde bij ontvangst
van een „pampieren" tijding.
Natuurlijk moest altijd een gedeelte zich verheugd
en het andere schrikkelijk teleurgesteld
gevoelen, daar allen niet te gelijk een brief uit
het vaderland ontvingen, maar 's avonds, na „theewater",
zag men Janmaat op den „bak" of
„vooruit" zitten, waar de brieven van hand tot
hand gingen en wel tienmaal gelezen of voorgelezen
werden, waar men elkaar allerhande verhalen
en nieuwtjes over „vrouw- en kindlief" te
„Groot-Mokum" of Nieuwediep, heel vertrouwelijk
meedeelde, zoodat zij, die geen brief ontvingen,
toch evenveel nieuws wisten als hun gelukkiger
maats.
Dan duurde het niet lang of Kees, de „waterruimsgast"
die zoo „razend mooi" op de harmonica
kon spelen, werd door de maats uitgenoodigd om
van zijn gaven te laten hooren.
„Ajo, Kees! — geef-je van avond geen moppie ?"
Kees ging dan omlaag naar het kabelgat om den
kabelgast, zijn vriend, zijn „instrement" te vragen,