F - Acehbooks.org

46
gezegd: „'tis toch kasjeweel, krek z'n moer,"
— komt de onderofficier bij zijn hut aankloppen.
„Ja, wat is?"
„Of u ereis even 'an dek bij den officier van de
wacht wilt komme, bootsman?"
„Ja, schiemansmaat, ik kom sebiet — wacht even,
ik zal mijn fluit bij me steken, 't is toch zoo meteen
kooien af."
Onze „boots" *) die wel begreep waarom hij aan
dek geroepen werd, kwam terstond.
Na een oogenblikje bij den officier van de wacht
geweest te zijn, zag men hem glimlachend terugkomen
en nog vóór dat hij het halfdek af was, hoorde
men hem al roepen:
„Heidaar, gasten! — één bij de klok!"
Drie lange, schrille trillers, het aan boord zoo
goed begrepen gefluit, lieten zich op des bootsmans
fluitje hooren.
De klokslagen met al hun geleidelijke overgangen
van het zachtste piano-pianissimo tot het sterkste
forto-fortissimo galmden driemaal over het dek.
Het gejoel van Janmaat, alles leende er zich
toe om de algemeene vreugde vooruit te verhoogen.
De bottelier was rasch aan dek met zijn mooi
geboend eikenhouten vaatje met de keurig gepoetste
*) „Boots" — verkorting van bootsman.