F - Acehbooks.org

119
beiden er achter om een handje te helpen duwen.
Op het oogenblik dat een eenigszins hooger opkomende
golf de vlet opnam en vlot maakte,
sprongen allen er in, en vooruit ging het weer,
door de branding en de rollers heen, naar de kruisboot
en de stoombarkas terug.
Wat er in het gemoed van dien luitenant op
het strand wel moet hebben omgegaan, toen hij
die vlet, zoo ver als hij kon, in donker nastaarde
en zag kampen met den hoogen golfslag, weet ik
niet, doch minstens zal hij bij zich zelven gedacht
moeten hebben: „Bliksems! — dat is dââr ook
geen rozengeur en maneschijn! — Jelui liever
dan ik!"
„Flink zoo, u kunt gaan!" — zei onze brave
Kolonel, die nog in de kajuit zat te werken, toen
de adelborst aan boord kwam en hem rapporteerde
hoe de brief aan den wal was gekomen en bij
den Generaal zou worden gebracht.
„Barkas, ho-o!" — klonk het nogmaals bij den
valreep.
„Hallo, wat is?"
„Op de bakspier en vuurtje uithalen!"
De machinist kwam kort daarop binnen boord,
en na zich in zijn hut verschoond en gedroogd
te hebben, nam hij, vóór zich ter ruste te leggen,
nog even zijn dagboek ter hand en beschreef de