F - Acehbooks.org

45
het lezen zóó in z'n schik was, dat-ie er niet
van kon blijven stilzitten, — stellig van z'n vrouw.
Een oogenblikje later zag men den commandant
aan dek komen met een gezicht zoo vroolijk als
iemand die de 100 000 heeft getrokken. Quasi
keek hij eens hoe het schip gezwaaid lag en of
de vloed- of ebstroom al geheel door was. Na
een paar malen naar den wal en de lucht te hebben
gekeken, zeide hij tegen den officier der wacht:
„Ja, mijnheer! — er is vandaag heel wat uitgevoerd,
ik ben hoogst tevreden over de equipage,
laat ze maar een extra oorlam geven, zij heeft
het verdiend, " — en dan zag men onzen commandant
weder even spoedig naar beneden gaan als
hij gekomen was.
„Onderofficier van de wacht!"
„Jawel, menheer! wat blieft?"
„Roep even den bootsman!"
De onderofficier van de wacht liep dan haastig
naar het tusschendeks, naar de hut van den bootsman,
die bezig was achter zijn groen hutgordijntje,
onder het genot van een extra sterk kommetje
koffie uit een klein koperen keteltje, den brief van
moeder de vrouw te lezen.
Juist als hij, mogelijk voor den honderdsten keer,
het pas ontvangen portretje van zijn allerjongste
bekeken heeft, en zeker wel twintigmalen heeft