F - Acehbooks.org

More documents

Recommendations

Info

46 gezegd: „'tis toch kasjeweel, krek z'n moer," — komt de onderofficier bij zijn hut aankloppen. „Ja, wat is?" „Of u ereis even 'an dek bij den officier van de wacht wilt komme, bootsman?" „Ja, schiemansmaat, ik kom sebiet — wacht even, ik zal mijn fluit bij me steken, 't is toch zoo meteen kooien af." Onze „boots" *) die wel begreep waarom hij aan dek geroepen werd, kwam terstond. Na een oogenblikje bij den officier van de wacht geweest te zijn, zag men hem glimlachend terugkomen en nog vóór dat hij het halfdek af was, hoorde men hem al roepen: „Heidaar, gasten! — één bij de klok!" Drie lange, schrille trillers, het aan boord zoo goed begrepen gefluit, lieten zich op des bootsmans fluitje hooren. De klokslagen met al hun geleidelijke overgangen van het zachtste piano-pianissimo tot het sterkste forto-fortissimo galmden driemaal over het dek. Het gejoel van Janmaat, alles leende er zich toe om de algemeene vreugde vooruit te verhoogen. De bottelier was rasch aan dek met zijn mooi geboend eikenhouten vaatje met de keurig gepoetste *) „Boots" — verkorting van bootsman.
47 geelkoperen bandjes, en de lustige zingers en spelers ontvingen hun „5 vingerhoeden. " Nu nog een „Wien Neêrlandsch bloedje" en het zoo erg roerende „O, God verlaat mijn Neêrland niet," en dan legde Kees zijn harmonica het zwijgen op, zeggende : „nou, boys ! — 't is alweer genoeg geweest voor van avond, Kees krijgt de hondenwacht" — en bracht zijn geliefd instrument, dat geen sterveling aan boord in handen kreeg, naar de bergplaats in het kabelgat. Tamboer en pijper verstomden ook weldra, want als Kees niet „aangaf," waren de anderen spoedig de kluts kwijt of het gelukte in het geheel niet. Wat waren dat prettige avonden op die maildagen. Wat een opgewekt leven in onze afzondering en eenzaamheid, wat een onschuldige vreugde, wat een tevredenheid aan boord van ons stoomertje op zulke dagen ! En toch, waarde lezer, herinner ik mij een maildag, die minder aangenaam, ach neen! — laat ik maar dadelijk zeggen hoogst treurig door allen werd do<strong>org</strong>ebracht, een dag dien ik nooit vergeten heb en ook niet gemakkelijk vergeten kan.
Page 2 and 3:
,f* ^gfflV 'f* X X §fe> '»A' ^fe
Page 5: _ wmmmmmm irilimnTiMiBW-'J.'IJIPMi
Page 9: W MOED, BELEID EN TROUW OP BRANDWAC
Page 12 and 13: 2 maar nooit bepaald gemeene, waaro
Page 14 and 15: 4 hem waardig keurde voor de Milita
Page 16 and 17: (i en bevaren matroos, stram van le
Page 18 and 19: 8 dan mag je het wel weergaais gauw
Page 20 and 21: 10 stevig in elkaar. Telkens kreeg
Page 22 and 23: 12 „O, neen! Waarlijk niet! — D
Page 24 and 25: 14 zeide hij iets tegen den officie
Page 26 and 27: 16 van het smartelijk genadebrood d
Page 28 and 29: 18 het een of ander van hetgeen hij
Page 30 and 31: 20 mogelijk gereed waren gemaakt, w
Page 32 and 33: 22 De beide sloepen schoten als haa
Page 34 and 35: u weer in de hand de prauwen in het
Page 36 and 37: 26 Edi, waar nu weder zoo bloedig d
Page 38 and 39: 28 ook op zulke plaatsen langs de k
Page 40 and 41: 30 vóór de kust ten anker waren g
Page 42 and 43: 82 aanval op het weinige van ons li
Page 44 and 45: 34 en het geklater van het stroomen
Page 46 and 47: 36 Voorbij een smallen inham drijve
Page 48 and 49: 38 van te pagaaien. Na verschillend
Page 50 and 51: 40 Iedereen, tot de minste scheepsj
Page 52 and 53: 42 stond de geheele „crew" om hem
Page 54 and 55: 44 „Bij gebrek aan brood moet men
Page 58 and 59: 48 Het was bij den uithoek van Noor
Page 60 and 61: 50 Een paar roeiers wien het gelukt
Page 62 and 63: 52 wie? — was het zacht en heesch
Page 64 and 65: 51 kom ik uwes afdragen, bootsman!"
Page 66 and 67: 56 halfdek tegenkwam, vroeg hij dez
Page 68 and 69: 58 te denken, een ouden scheepskame
Page 70 and 71: 60 je ! — Ik geloof waarachtig, d
Page 72 and 73: hetgeen zooveel beteekent als: „S
Page 74 and 75: 64 met argusoogen na wat naar zijn
Page 76 and 77: 66 „Nou, ouwe! dat blijft zoo afg
Page 78 and 79: 08 „Jawel, schipper!" „Hè-je a
Page 80 and 81: 70 Zoo zachtjes aan begon onze pekb
Page 82 and 83: 7J ficatie van den Lande, zoodoende
Page 84 and 85: 74 weder wat hooger draait en het g
Page 86 and 87: 76 vierlijnen in elkaar gedraaid er
Page 88 and 89: 78 Broeken worden opgestroopt tot b
Page 90 and 91: 80 lucht gegeven. Hofmeesters, koks
Page 92 and 93: 82 Is 't schip soms lek geworden ?
Page 94 and 95: 84 „Verekkeseer, meheer!" zegt di
Page 96 and 97: 86 zijn een paar matrozen bezig de
Page 98 and 99: 88 beschot op, om maar vrij te blij
Page 100 and 101: !)() eenige stemmen door het schip
Page 102 and 103: 92 Na een half uurtje gewreven en g
Page 104 and 105: 94 Die dus geen stukje spek of vlee
Page 106 and 107:
96 „Hoort, mannen, hoort! De een
Page 108 and 109:
98 met dat streven, ik gaf mij dade
Page 110 and 111:
100 drag is van Vjz cent, zegge: AN
Page 112 and 113:
102 handen schoot. Men scheurde er
Page 114 and 115:
VI. „Neel. Dat er bij die ruwe ma
Page 116 and 117:
106 uitwerking niet. „Neel" — a
Page 118 and 119:
108 daar ging het, mok voor mok met
Page 120 and 121:
110 Neel was geslacht, haar prachti
Page 122 and 123:
112 „De Kernel heit de pest in,"
Page 124 and 125:
114 bij zich in de barkas, die, het
Page 126 and 127:
116 De vier bijna geheel naakte inl
Page 128 and 129:
118 dat hij direct naar den Generaa
Page 130:
120 geschiedenis van dien avond met
Page 133:
X X X ^K!^ 'f* J?*£. .Säfei \Ap
show all

F - Acehbooks.org

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?