ondernemersinterviews - Jos Lammers

De vinding van Hoffmann kwam, zoals wel
meer revoluties, niet als een wit licht in
de nacht, maar als een geleidelijk proces
van kleine stapjes. Leemans: “Ons werk is
damwanden slaan en soms gaat dat niet
eenvoudig. Kleverige klei, vastpakkend
zand. Wij boren in zulke situaties dan eerst
voor, brengen een cementachtig materiaal
in om de ruimte vrij te houden en slaan
dan de damwand. Tot we ontdekten dat
onder bepaalde condities het ingebrachte
materiaal zo hard werd, dat de damwand in
feite overbodig werd.” Voor het bedrijf zou
dit een veel rendabeler inzet van materieel
betekenen: waar eerst geboord moest wor-
den en dan damwanden aangevoerd en met
een heimachine de grond ingeslagen, zou
één vrij simpele boormachine, vergezeld
van een wagentje cement, al het werk kun-
nen doen. Die gedachte was de start van
een zoektocht om een min of meer toeval-
lig optredend verschijnsel, toepasbaar te
maken voor commercieel gebruik.
Internet
Die zoektocht speelde zich aanvankelijk
niet in een laboratorium of constructie-
werkplaats af, maar gewoon op internet.
Leemans: “Daar kwam ik een techniek tegen
uit Zweden, waar ze moerasgrond binden
met ongebluste kalk om een harde onder-
grond te krijgen bij de aanleg van wegen.
Heel simpel, door gebruik te maken van
de aanwezige grondstoffen. Enige nadeel
is het gebruik van ongebluste kalk, met
alle gevaren van dien voor de mensen die
ermee moeten werken.” Er volgden daarom
proeven met verschillende samenstellingen
van cement in plaats van ongebluste kalk
en vervolgens heel veel geknutsel aan een
boorkop die tijdens het boren in regelbare
hoeveelheden het mengsel in de grond
kon brengen. Leemans: “In zand, grind of
“Op internet kwam ik een techniek
tegen uit Zweden, waar ze moerasgrond
binden met ongebluste kalk
om een harde ondergrond te krijgen
bij de aanleg van wegen.”
mergel is dat niet erg ingewikkeld, maar de
Nederlandse bodem heeft een lagenstruc-
tuur: veen, klei, zand, in lagen van telkens
wisselende dikte. Elke laag vraagt zijn eigen
snelheid en druk bij het boren en zijn eigen
mengsel van cement.”
Uiteindelijk ontwikkelde Hoffmann een
boorkop, die dit allemaal kan. De machinist
volgt op een LCD-schermpje in zijn cabine
de verrichtingen en stelt per grondlaag toe-
rental, druk en mengsel bij. Resultaat: uit
de chemische reactie die grond en cement-
mengsel aangaan, ontstaat een heuse paal
waar zonder problemen een flatgebouw
op kan rusten, zoals het bedrijf inmiddels
op enkele bouwlocaties in België heeft
laten zien. In Nederland komt een demon-
stratieproject op de binnenplaats van een
monumentaal gebouw in Maastricht, het
type setting waar de techniek van Hoffmann
bij uitstel geschikt voor is. Transport van
prefab heipalen is in zulke omstandigheden
op zijn minst bijzonder lastig en altijd kost-
baar. Hoffmann kan dankzij de besparingen
op dat transport eenvoudiger, sneller én
goedkoper leveren. Leemans: “Dat is mooi,
want in de bouw is kostprijs een bepalende
factor.” Voor het bedrijf zelf is de extra inzet
van het eigen materieel echter de belang-
rijkste motivatie achter de ontwikkeling die
uiteindelijk twee jaar in beslag nam.
Het project in Maastricht is onder meer
bedoeld om het resultaat aan de markt
te demonstreren. Leemans: “Een nieuwe
techniek moet je laten zien. Letterlijk. Dus
we boren de palen en graven ze daarna
weer uit om het resultaat te laten zien.
Dat overtuigt.” Bang dat de concurrentie
er mee aan de haal zal gaan, is Leemans
niet. “Uiteindelijk gebeurt dat toch en zo
erg is dat niet. Wij hebben een voorsprong
van twee jaar met het vinden van de juiste
mengsels. En onze boorkop krijgt niemand
te zien. Dat is ons geheim.” <
hoffmann bodemtechnieken:
beton plaatsen zonder beton.
ondernemers prijzen zichzelf de markt in 17