ondernemersinterviews - Jos Lammers
ondernemersinterviews - Jos Lammers
ondernemersinterviews - Jos Lammers
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Piet Nell van Provalor ><br />
28<br />
“Het idee is simpel”, zegt Piet Nell, algemeen directeur van Provalor. “Grondstoffen volledig verwerken tot een<br />
product dat geschikt is voor menselijke consumptie, in plaats van een deel als afval behandelen en afvoeren.”<br />
Provalor ontwikkelt, patenteert en verkoopt productinnovaties voor de agro-foodindustrie. Nell zelf is de beden-<br />
ker van een proces om groentesap te maken uit resten die vrijkomen bij de groenteverwerking. Normaal gaan die<br />
als een natte brei naar koeien en varkens. Nell: “Vergelijk het idee maar met het benutten van de wei die vrijkomt<br />
bij de productie van kaas. Dat ging vroeger ook allemaal naar de koeien en de varkens. Nu is het een ingrediënt<br />
van frisdrank.”<br />
Eén van de redenen om een dergelijke<br />
benutting ook voor groenteresten te onder-<br />
zoeken, is de slechte afzetmogelijkheden<br />
van de huidige residustroom. Nell: “De<br />
opbrengsten zijn gering, het bederft snel en<br />
je hebt dure, waterdichte containers voor<br />
de opslag nodig, wil je geen proces-verbaal<br />
van de milieuambtenaar riskeren. Bovendien<br />
transporteert men heel veel water. Dat is<br />
kostbaar, energieverspillend en past niet<br />
meer in deze tijd.”<br />
Jaarlijks 3500 vrachtwagens minder<br />
Opwaarderen van nevenstromen in de<br />
agro-foodsector, waar het idee van Nell<br />
op neerkomt, is goed voor het milieu. Het<br />
betekent een betere benutting van energie<br />
en landbouwgronden die nodig zijn om pro-<br />
ducten te verbouwen en te verwerken. Het<br />
betekent ook transportbesparing. “Jaarlijks<br />
gaat in Nederland 150.000 ton groentere-<br />
sidu als voer naar veehouderijen”, licht<br />
Paulus Kosters, senior-projectleider bij TNO<br />
Milieu, Energie en Procesinnovatie, toe. Zijn<br />
organisatie is als kennisontwikkelaar bij het<br />
sapproject van Provalor betrokken. “Om<br />
dat afval te vervoeren, rijden ieder jaar zo’n<br />
‘grondstoffen volledig verwerken.’<br />
3.500 vrachtwagens gemiddeld 75 kilome-<br />
ter”, berekent Kosters. “Tweederde van die<br />
afvalstroom is vocht, geschikt om drinkbaar<br />
sap van te maken. Als dat lukt, kun je op de<br />
hele Nederlandse productie dus elk jaar zo’n<br />
175.000 vrachtwagenkilometer besparen.”<br />
“Bovendien transporteert men<br />
heel veel water. Dat is kostbaar,<br />
energieverspillend en<br />
past niet meer in deze tijd.”<br />
Tegenover deze besparing, staat het vervoer<br />
naar de sapmaker, leverancier en consu-<br />
ment en het vervoer van de reststof die na<br />
de sapproductie alsnog naar de veehouderij<br />
gaat. Op deze stromen wordt bespaard door<br />
de sapverwerking bij de grotere groente-<br />
verwerkers aan huis te doen. Provalor test<br />
het procédé momenteel in een proeffabriek.<br />
Bij succes, wordt de techniek doorverkocht<br />
aan geïnteresseerde groenteverwerkers.<br />
Belangrijkste besparing is echter dat het<br />
‘opgewaardeerde’ sap de plaats inneemt<br />
van ‘gewoon’ sap. “Elke 30.000 liter groen-<br />
tesap die je uit snijresten produceert,<br />
bespaart ongeveer een hectare landbouw-<br />
areaal, met alle energiegebruik en vervoer<br />
dat daarbij hoort”, meldt Kosters.<br />
Consument wil gelijke stukjes<br />
Voor Daniël Verduyn, directeur van groen-<br />
teverwerker Verduyn in België, is deelname<br />
aan het sapproject van Provalor vooral een<br />
kwestie van vooruit denken. Verduyn: “De<br />
consument wordt steeds kieskeuriger. Als<br />
die bijvoorbeeld gesneden worteltjes koopt,<br />
moeten alle stukjes even lang zijn. Daardoor<br />
hebben wij steeds meer snijresten. Geen<br />
afval, het is net zo gezond als wat er in het<br />
zakje zit.” Veehouders hebben steeds min-<br />
der interesse in deze aanzwellende stroom,<br />
reden voor Verduyn om het werkproces in<br />
zijn bedrijf aan te passen. Waar alles eerst<br />
zo de container in kon, worden straks de<br />
snijresten voor de sapproductie met schoon<br />
water nagewassen en vervolgens gescand<br />
op ongerechtigheden als blaadjes, steeltjes<br />
en stukjes van andere groenten. Kosten voor<br />
de scanner: ongeveer een half miljoen euro.<br />
Eigen apparatuur om sap te maken zou nog<br />
eens drie miljoen euro kosten. Beide een<br />
‘platte operatie’ wat Verduyn betreft: “Het<br />
zijn geen investeringen die geld opleveren.<br />
Ze lossen een probleem op dat anders geld<br />
zou gaan kosten.”<br />
“Elke 30.000 liter groentesap<br />
die je uit snijresten produceert,<br />
bespaart ongeveer een<br />
hectare landbouwareaal, met<br />
alle energiegebruik en vervoer<br />
dat daarbij hoort.”<br />
Dankzij de aanpassingen in het produc-<br />
tieproces van de groenteverwerkers, is<br />
volgens Nell van Provalor met het sap uit<br />
groenteresten een kwaliteitsniveau ‘aan de<br />
bovenkant van de markt’ haalbaar. Of die-<br />
zelfde kieskeurige consument in zijn sapje<br />
bij het ontbijt toch niet liever hele wortels<br />
en tomaten ziet verwerkt, is volgens hem<br />
geen vraag die het succes van het project<br />
zal beïnvloeden. “Weet u dat er wei in uw<br />
frisdrank zit?” is zijn tegenvraag, die geen<br />
antwoord behoeft. Het recyclesap staat<br />
straks dus onopvallend in het schap. Wat<br />
Piet Nell betreft is dat binnenkort het geval.<br />
transportbesparing …mooi meegenomen