ondernemersinterviews - Jos Lammers

Geconcentreerde oplossing
naar regionale opslag
Walter Nonnekes: “Natuurlijk praat je van
tijd tot tijd met elkaar. Maar afzonderlijk. In
de setting van zo’n ketenanalyse, allemaal
bij elkaar, ontstaan er toch andere ideeën.”
Eén van die ideeën is om, zoals Nonnekes
het uitdrukt, ‘ranja in plaats van limonade
te vervoeren’. Geconcentreerde oplossingen
calciumchloride en magnesiumchloride
gaan naar een regionale tankopslag, waar
ze op verzoek van de klant tot de gewenste
concentratie worden verdund en vervolgens
afgeleverd. Voor de concentratie van de
‘ranja’ ligt de fysieke grens bij oplossingen
van rond de veertig procent. “Daarboven
krijg je kristalvorming”, licht Nonnekes toe.
Maar ten opzichte van de huidige concentra-
tie van zestien procent voor calciumchloride
en rond de dertig voor magnesiumchlo-
ride, is de volumebesparing aanzienlijk.
Bovendien betekent belevering vanuit
regionale depots dikkere goederenstromen,
waardoor tussen Nedmag en de depots de
binnenvaart als vervanger van de tankwa-
gen in beeld komt.
Of het idee werkelijkheid wordt, hangt af
van de kosten en baten, zowel in geld als
voor het milieu. Nonnekes: “Indikken kost
energie, transport ook. Dat moet je tegen
elkaar afwegen, als milieukosten en als
financiële kosten en baten in de keten. We
hebben van tevoren afgesproken dat we
projecten zoeken die op zijn minst kosten-
zoutopslag en -vervoer: voornamelijk water.
“Natuurlijk praat je van tijd tot tijd met elkaar.
Maar afzonderlijk. In de setting van zo’n ketenanalyse,
allemaal bij elkaar, ontstaan er toch
andere ideeën.”
neutraal zijn. Moet er geld bij, dan doen we
het niet. Maar dan praten we wel over een
kostenafweging in de hele keten. Kunnen
we de keten als geheel goedkoper maken,
dan laten we het niet lopen. Daarna komt de
vraag hoe je die winst verdeelt.”
Knopen tellen
nedmag industries: veel volume, veel vervoer.
De deelnemers aan de ketenanalyse lijken
het zichzelf op dat laatste punt niet echt
makkelijk te maken door ook vier logis-
tieke-dienstverleners, actief in transport via
water, spoor en weg, aan tafel te vragen.
“Goed hè?” reageert Nonnekes daarop.
Maar ook: “Vergis je niet, ook zij kunnen
voordeel halen. Elimineren van verspilling is
‘the name of the game’. Rondrijden zonder
vracht, voor een tankwagen op de terug-
weg vrijwel onvermijdelijk, is verspilling en
een realistische logistieke-dienstverlener
weet dat ook.” Ook als zou blijken dat de
binnenvaart het tankwagenvervoer op som-
mige routes beter kan vervangen, moet je
‘als transporteur je knopen tellen’, vindt
Nonnekes. “Je kunt je daar wel tegen verzet-
ten, maar de feiten worden er niet anders
van. Dan kun je maar beter aan de discussie
deelnemen.”
In de komende maanden willen de deel-
nemers aan de analyse de kosten in kaart
brengen van regionale tankopslag met een
geconcentreerde zoutoplossing waar per
“Kunnen we de keten als
geheel goedkoper maken,
dan laten we het niet lopen.
Daarna komt de vraag hoe
je die winst verdeelt.”
afnemer de gewenste hoeveel water wordt
bijgemengd. Deze kosten worden afgezet
tegen de lagere transportkosten van bulkbe-
voorrading per binnenvaartschip en fijndis-
tributie per tankwagen. Rijkswaterstaat, die
ook aan de analyse deelneemt, bekijkt daar-
naast of er betere samenwerking en afstem-
ming mogelijk is bij de gladheidsbestrijding.
Nonnekes: “Je weet nooit wanneer koning
winter komt en hoe heftig. Voorraden waar
je snel bij kunt, zijn dus onmisbaar, anders
vallen er doden. Maar zeker als het idee
van regionale depots haalbaar blijkt, is met
meer samenwerking tussen wegbeheerders
heel veel te winnen.” <
ondernemers prijzen zichzelf de markt in 27