ondernemersinterviews - Jos Lammers

Potje vier keer langs Schiedam
Keuzenkamp: “Wanneer je naar de hele
keten kijkt, is het zonneklaar dat de bedrijfs-
filosofie van supermarkten om de voorraden
zo klein mogelijk te houden voor enorm veel
onlogisch en onnodig transport zorgt. Het
is bijvoorbeeld heel goed denkbaar dat een
glazen potje dat wij in Schiedam maken,
eerst naar ons magazijn in Oosterhout gaat,
vandaar naar Unilever in Delft die het afvult
en opslaat, vervolgens naar het depot van
een distributeur in Limburg en vandaar naar
een winkelier in Noord-Holland. Zo’n potje
komt vier keer langs Schiedam, omdat over-
al voorraden staan, behalve op de plek waar
dat het meest efficiënt is: zo dicht mogelijk
bij de eindgebruiker. Als je wilt besparen
op transport, dan zul je dáár met elkaar een
keer een omslag in moeten maken.”
“De uiteindelijke
opbrengsten komen
bij onze klant.
Dat is de afspraak.”
In het kader van de ketenanalyse, kon er
in ieder geval over gepraat worden. En
gespeeld met oplossingen, zoals ketenpart-
ners die, los van waar hun voorraden staan
opgeslagen, elkaar pas factureren op het
moment dat de consument het eindproduct
aan de kassa van de detaillist afrekent.
“Met de huidige elektronica kan het”, con-
cludeert Keuzenkamp, “en je maakt het veel
makkelijker om voorraden op de meest logi-
sche plekken neer te zetten.”
‘overal staan voorraden, behalve op de plek
waar dat het meest efficiënt is.’
Voorraden bij de klant
Een eerste stap in diezelfde richting is wat
hem betreft een concreet resultaat van de
ketenanalyse: BSN Glasspack gaat lege
flessen en potjes opslaan bij Bavaria en
Unilever, in plaats van in het eigen magazijn
in Oosterhout. Handig voor de afvullers, die
nooit meer hoeven misgrijpen, gunstig voor
BSN Glasspack, dat krap in zijn magazijn-
ruimte zit, en gunstig voor de transportkos-
ten omdat er veel efficiënter gereden kan
worden.
Een beduidend ingrijpender project is het
verplaatsen van producties, een project dat
BSN Glasspack momenteel nader onder-
zoekt. Keuzenkamp: “Onze productie is
per vestiging gespecialiseerd: we maken
conservenpotten in Maastricht, flessen voor
gedestilleerd in Schiedam en bierflessen in
Leerdam. Dat is historisch zo gegroeid, maar
wat transport betreft soms ongunstig. De
potjes voor Unilever in Delft komen bijvoor-
beeld helemaal uit Maastricht. In Schiedam
hebben we een fabriek bij wijze van spre-
ken om de hoek, maar die maakt niet wat
Unilever nodig heeft. Dat willen we veran-
deren.” Simpel is dat overigens niet. Vooral
het introduceren van de benodigde deskun-
digheid op de juiste locatie en de gevolgen
van zo’n leerproces voor de productie, zijn
onderdelen van het project waarvan de kos-
ten moeilijk zijn in te schatten.
Investeringen terugverdienen
In de ketenanalyse hebben de partners over
kosten en baten en waar die terechtkomen
“Wanneer je naar de hele keten kijkt, is het
zonneklaar dat de bedrijfsfilosofie van supermarkten
om de voorraden zo klein mogelijk te
houden voor enorm veel onlogisch en
onnodig transport zorgt.”
heldere afspraken gemaakt. Keuzenkamp:
“De uiteindelijke opbrengsten komen bij
onze klant. Dat is de afspraak. Maar wij
krijgen wel enkele jaren de tijd om zover te
komen, zodat we de gelegenheid hebben
onze investeringen en inspanningen terug
te verdienen.” Dat geldt ook voor een aantal
andere besparingsprojecten die momenteel
worden uitgewerkt, zoals hoger stapelen
op pallets, regionale overslagpunten voor
glas dat retour komt en de leveringen voor
verschillende klanten combineren. Ook het
geleidelijk vervangen van statiegeldflessen
door lichtere flessen die via de recycling
terugkomen in de productie, is onderwerp
van studie. “Dat ligt politiek gevoelig”, weet
Keuzenkamp, “maar transporttechnisch is
eenmalig glas veel gunstiger en mogelijk
milieutechnisch ook.”
Bij een dergelijke ingrijpende omschake-
ling is steun van de overheid onontbeerlijk,
vindt Keuzenkamp. Datzelfde geldt voor
het inzetten van langere vrachtwagens, een
lang gekoesterde wens waar ook het rijk al
tijden op studeert, maar wat hem betreft tot
heden zonder veel succes. “Het ophoesten
van alle informatie die de overheid vraagt
voor je met zo’n wagen mag rijden, kost je
een volledige werknemer. Terwijl het tech-
nisch en op de weg prima kan.” <
ondernemers prijzen zichzelf de markt in 5