INTERUNIVERSITAIRE MANAMA-OPLEIDING ...

Hoewel de meesten het niet vervelend vinden dat er klasgenoten aanwezig zijn tijdens het
wachten of bij de verpleegkundige (cfr. infra), zijn er toch jongeren die liever alleen bij de
verpleegkundige zouden komen, omwille van het wegen.
Als ge overal alleen binnen moogt, dat weet ik zeker, want nu stel dat ge een beetje
zwaarder zijt en dan wordt ge gemeten en gewogen en dan staat de rest daarbij. (meisje, 3 e
mb)
6.2.1.5 In hoeverre wordt er op voorhand nagedacht over het komende medisch onderzoek,
liggen de jongeren er wakker van?
De meesten denken er weinig of niet aan op voorhand. Wanneer ze te horen krijgen dat het
medisch onderzoek eraan komt, denken ze vaak wel even dat ze er geen zin in hebben,
maar die gedachten blijven niet lang hangen. Niemand vertelde dat hij of zij er echt wakker
van had gelegen.
“O nee, ze gaan mij hier weer onderzoeken aan de, euh, intieme delen”, maar bwa, na tien
minuten is dat wel voorbij. (jongen, 3 e mb)
Ik had voor mij persoonlijk zo iets van “we gaan daar gewoon naartoe en we zien wel wat
daar gebeurt” en ik had daar eigenlijk niet zoveel last van. (meisje, 6 e mb)
Dat was zo gewoon de dag zelf van “ah, damn ’t is medisch onderzoek”, maar echt wakker
ligt ge daar niet van. (jongen, 5 e mb)
Er was één jongen die er de dagen voordien wel mee in zijn hoofd had gezeten. Vooral de
vraag of er niets mis zou zijn, hield hem bezig.
Ja (...) ik vroeg me af, vorige keer moest ik zo plassen, ik vroeg mij af waarom dat dat was
enzo, ik had een beetje bang dat ze ineens zouden zeggen, “ge hebt dat en dat”. (jongen, 3 e
mb)
6.2.1.6 In welke mate praten jongeren vooraf over het medisch onderzoek?
Sommige jongeren praten er niet over met leeftijdsgenoten. Anderen praten wel over het
komende medisch onderzoek en meer specifiek over het onderzoek van de pubertaire
ontwikkeling. Vaak wordt er gezegd dat hij of zij niet veel zin heeft om te gaan of wordt er
21