INTERUNIVERSITAIRE MANAMA-OPLEIDING ...

gewoon gezegd hoe het bij hen allemaal was verlopen. Maar soms worden er allerlei
verhalen verteld. Daarin wordt vaak de werkelijkheid vervormd en enger gemaakt met de
bedoeling om de toehoorders zenuwachtig te maken. Deze verhalen lijken het meeste effect
te hebben op jongeren die in het eerste middelbaar nog op medisch onderzoek moeten
gaan.
Ja, op voorhand dat was zo in de klas van “oh nee, ik heb geen goesting om daar naartoe te
gaan”, over het algemeen had eigenlijk bijna niemand zin om daar naartoe te gaan. (meisje,
6 e mb)
Euh, dat is wel, als de eerste klas geweest is, is het meestal wel van “ja ze gaan dat doen en
ze gaan dat doen” enzo, maar daar wordt dan nooit ... allez, want dat is ook dan hoe dat zij
het vertellen, dat is niet objectief. (jongen, 5 e mb)
Euh, ja, bij ons wel een beetje, maar het was vooral eens dat er ene groep geweest was dan
begonnen wij te vertellen (...), maar dat was, allez ja, dat is altijd dat ze zoiets vertellen, ze
maken dat altijd zo een beetje dramatischer dan het eigenlijk is en ze vertellen ook alleen
maar de erge dingen, dus dan meestal wel zo een beetje van “oei oei” en “dan ga ik toch niet
goed weten wat ik moet doen” (...) zoals van, ik denk in het derde, dan moet ge zo blazen op
uw hand en dan kijken ze zo of ge geen spatader hebt en dan waren ze zo aan het vertellen
van “ja den dokter staat daar dan en die zegt dan “ja doe maar zo, blaas maar op uw hand”
en dan trok die ineens mijn broek af en dan stond ik daar in mijnen blote” en dan ja, dan
vertellen ze dat zo op een manier dat dat heel speciaal is, maar uiteindelijk is dat snel
gedaan, maar ze maken het, allez, het wordt speciaal gemaakt door iedereen. (...) de
meesten die dat zo vertellen dan die weten dat ook al wel van die of die kan ik een beke
nerveus maken. (jongen, 5 e mb)
Iedereen maakt elkaar zenuwachtig zo van “ah nee medisch onderzoek” en “ah nee, ah nee,
uitkleden.” (meisje, 3 e mb)
-Maar zo overdreven dat ge zoiets had van “zo kan het toch ook niet zijn”.
-Ja ’t was zo echt overdreven “en ge moet” dus dat was dan de eerste keer in ‘t middelbaar
dat ge dan naar het medisch onderzoek ging en dat was dan eum “ja ge moet dat doen en
dat is echt, dat is niet normaal, ge ligt daar dan en ge voelt u zo slecht” en dan hebt ge zoiets
van “mmm”. (meisjes 3 e mb)
22