Jaarboek natuurstudie 2001 - Natuurpunt Velpe-Mene

innenkort nog een extra duwtje door het inscharen
van begrazers tijdens het najaar. Via een nabegrazing
bevorderen we immers de zaadkieming vanuit de
bestaande zaadbanken.
Flora van wegbermen (en taluds)
Holle wegen vervullen in het Hoegaardse agrarische
landschap een belangrijke ecologische functie. De
diepe holle wegen met hoge, dichte, houtige
begroeiing, vormen vaak miniatuurbosjes. Als de
omstandigheden lange tijd stabiel gebleven zijn,
kunnen op deze taluds echte bosgemeenschappen
leven. Zo vinden we nog enkele taluds met o.a. Kleine
maagdenpalm, Gulden boterbloem, Gevlekte
aronskelk, Gele dovenetel, Muskuskruid, Rode aalbes,
Stekelbes, Maarts viooltje, Boskortsteel,
Reuzenzwenkgras, Klimop en andere soorten uit het
Elzen-Vogelkersverbond. Houtkanten overdekken
ongeveer 20% van de bermoppervlakte. De dominante
houtige gewassen zijn de Gewone iep en de Gewone
vlier en in mindere mate de Sleedoorn. Andere soorten
die in de struwelen voorkomen zijn o.a.: Rode
kornoelje, Wilde kardinaalsmuts, Wilde liguster,
Bosrank, Hondsroos (o.a. Rosa obtusifolia en Rosa
corymbifera), Viltroos, Spaanse aak (Meiveld) en
Kruisbes. Uit enkele steekproeven blijkt overduidelijk
Holle weg. Foto Jaak Geebelen
de sterke verruiging van de bermvegetaties. Grote
brandnetel, Kleefkruid en Braam bedekken tijdens het
groeiseizoen ongeveer 35% van de bermoppervlakte.
Voedselrijke grazige vegetaties, hoofdzakelijk
bestaande uit Frans raaigras, Kweek en IJle dravik
nemen ca. 20% van de bermoppervlakte in beslag.
Minder dan 4% van de totale bermoppervlakte bestaat
uit grazige vegetaties van matig voedselrijke en
voedselarme omstandigheden. Rood zwenkgras en
Gewoon struisgras indiceren meestal dit vegetatietype.
Het toekomstige bermbeheer moet er vooral naar
streven om soorten van dit vegetatietype terug een
kans te geven. Soorten zoals Fijne ooievaarsbek
(Aalst), Goudhaver (o.a. Appelarenweg te Hoksem),
Donderkruid (Meiveld), Aardaker (Waverse steenweg
nabij Oorbeek), Kattedoorn, Echt walstro, Bitterkruid,
Ruige weegbree, Bergdravik, Kleine bevernel,
Jacobskruiskruid, Muizenoor, Kruipend stalkruid,
Liggende klaver, Hokjespeul (Elst) en Grote tijm
(Vossel en Blinde Ezel) zouden dan terug het aspect
van een aantal holle wegen kunnen bepalen. Van hoger
genoemde soorten bestaan momenteel nog maar enkele
relictpopulaties die bij afwezigheid van een
natuurtechnisch beheer uit het Hoegaardse landschap
zullen verdwijnen. Het overige gedeelte van de
taludoppervlakte (ca. 20%) is begroeid met
storingsgemeenschappen met o.a. Akkerwinde,
Natuurpunt Oost-Brabant Jaarboek 2001 53