CINEMA s. THEATER

Z.M. Koning Zog I van Albanië, die verklaarde de onafhanke-
lijkheid van zijn land tot het uiterste te zullen verdedigen.
ZWITSERLAUD
5 AH DP IE
TALIE
VEflETIE
flCT(€ T€6€iï
• •
ALg^Mie
Kaartje van Albanië en omliggende landen.
DUITSCH LA no
Ancor
flllll £11 A/ltSCUl
TUEST
'ROME
HAPELS
SICiLI
HOnGARI
V R o E n E n i £
A f
BOEKAREST «
IELGRA»0
^7
JOEGOSLAV 1 Ë
UA (ITAI)
S. BOELGARIJ E 1
imrtpnr
TAUE NI
lil
SKOETAir
DURAZZO L«'
Tl RA HA
ALBAJttlE
5AS£noS\G(U£KE «-
('"9 LAHO
ö ATHfUE,
^ «SOF IA *>
00
lOllSCHf
Zll
In verband met de drastische militaire maatregelen, door Italië tegen Al-
banië ondernomen, omdat de tusschen deze beide landen gevoerde onder-
handelingen niet het door Italië gewenschte verloop hadden, brengen wij
hier op deze pagina's een reeks interessante foto's van Albanië, die thans
zeker de belangstelling van onze lezers zullen hebben!
Het koninkrijk Albanië vTbrdt gevormd door een smalle landstrook van
ongeveer 350 K.M. lengte, en hoogstens 50 K.M. breedte langs de West-
kust van het Balkanschiereiland aan de Adriatische en Ionische Zee.
De bevolking bestaat uit ruim één millloen zielen. Tachtig percent van
hen zijn Albaneezen, de rest Serven, Zinzaren, Turken en Grieken.
De stam der Albaniërs wordt reeds vroeg in de geschiedenis genoemd,
doch het is niet voor de elide eeuw dat de naam Albanië voor het land
zélf in gebruik kwam. In de Middeleeuwen stond het onder vreemde heer-
schappij, terwijl het in 1479 werd onderworpen aan het Ottomaansche
keizerrijk, waartoe het tot 1912 bleef behooren. Gedurende dezen tijd gol-
den de Albaneezen steeds voor de trouwste bewakers der sultans, tot wier
lijfwacht zij gewoonlijk behoorden, terwijl zij tevens belangrijke functies be-
kleedden in de Turksche ambtenarenwereld.
Tijdens den Balkanoorlog van 1912-1913 werd Albanië bezet door de
Serven, Grieken en Montenegrijnen. Oostenrijk en Italië, die een verder
doordringen van de Serven naar de Adriatische Zee niet gedoogen wilden,
wisten te bewerken, dat Albanië tegen het einde van 1912 onafhankelijk
werd verklaard. Tot vorst werd prins Wilhelm von Wied benoemd, die echter
even na het uitbreken van den wereldoorlog in 1914 het land verliet. Het
Noorden van Albanië werd nu door de Oostenrijkers bezet, het Zuiden,
benevens Valona, door Italië. In 1921 werd Albanië evenwel andermaal
onafhankelijk verklaard, doch Italië zoowel als Joego-Slavië probeerden er
steeds hun invloed uit te breiden. Hieraan kwam in 1924 echter een einde,
loen Ahmed Zogoe als dictator optrad. In September 1928 aanvaardde
deze als koning Zog I de regeering.
De invloed, dien Italië op hem uitoefende, is steeds zeer groot geweest.
Als middelen van bestaan der Albaneesche bevolking moeten in de eerste
plaats de veeteelt en de landbouw worden genoemd De laatste levert maïs,
wijn, olijven en tabak, maar is nog niet voldoende om de behoeften van
de bevolking te dekken. Men vindt er ook eenige delfstoffen, onder anderen
petroleum en asphalt.
Het verkeer is in Albanië nog niet bijster ontwikkeld; goede wegen zijn
er zeldzaam. Tusschen Tirana, de hoofdstad, en Durazzo, de voornaamste
uitvoerhaven van Albanië, loopt een spoorweg.
De bestuursvorm van Albanië zou men een parlementaire monarchie
mogen noemen. Het parlement bestaat uit twee kamers.
MUAhBOE
0
?/'o.
* 0 Ü
y
fff
W' Ui
De Albaneesche jeugd ontvangt reeds vroeg
een militaire voor-opleiding ledere school-
jongen dient tot een dergelijke semi-mili-
taire organisatie te behooren.
Bruggen zijn nog zeer zeldzaam in Albanië, althans builen de steden. Ziethier hoe de bewoners, die zeer gastvrij zijn, een vreemdeling
over een rivier brengen.
Bij het begin van een duizelingwekkenden tocht door
het Albaneesche berglandschap. Goedmoedig als zij
zijn, nemen de Albaneezen met iedere plaats op het
voertuig genoegen.
Een boulevard in Tirana. Gesluierde vrouwen ziet men
thans zelden of nooit meer in Albanië, want sinds
Maart 1937 is de Mohammedaansche sluier officieel
verboden.
Blik in een der talrijke moskeeën van de hoofdstad.