Beurtvaarders, trekschuiten en overzetveren - theobakker.net

Beurtvaarders, trekschuiten en overzetveren
NACO van de Meeuwenlaan naar een steiger aan het Open
Havenfront, tegenover het Victoriahotel. Naast een sleepdienst
(sinds 1904) bediende de rederij dit voetveer met omgebouwde
lage scheepjes met passagiersaccommodatie in het ruim en
een bescheiden aantal ramen voor een beetje daglicht en uitzicht.
De stuurhutten hadden neerklapbare wanden, waardoor
de boten onder de lage brug van de oostelijke doorgang naar
’t IJ konden varen. De namen van de boten werden al vroeg
gewijzigd in ‘Heen-en-Weer I t/m VI’ maar de boten waren
allemaal verschillend en hadden ook een verschillende capa-
Boven: Het nieuwe stationsgebouw van de NHT aan de Adelaarweg.
Rechts: Na de opheffing van de NZH en het verlies van de eigen steiger gaat
Bergmann de steiger van het koffiehuis gebruiken.
citeit. De dienst heette in de volksmond het ‘bootje van Bergmann’
of de ‘Wolscheepjes’ naar de eeuwige reclameborden
voor Scheepjeswol (Daar vaart U wel bij). De veren kregen
na een contract met de NACO in 1956 in Noord een aanlegplaats
aan de Adelaarsweg en waren, behalve voor buspassagiers
’s morgens populair bij personeel van de scheepswerven
en aanverwante bedrijven in het oostelijk deel van Noord. Op
de terugweg nam het veer personeel uit Waterland mee, dat in
de stad werkte en waaronder de vele vrouwen uit Volendam en
Marken opvielen omdat ze nog vaak in klederdracht kwamen.
Bergmann zette zijn passagiers na 1956 af op de steiger van het
NZH-koffiehuis (zie onder). In 1957 kocht de ADM de Heen
en Weer V van Bergmann en zette hem in als personeelsboot,
de Droogdok 16.
51