De Schutting Voorbij - Invoering Wmo

Aanleiding
3.1. Voorgeschiedenis: Over Schuttingen en Geraniums
3
De Wmo-proeftuinen in Breda bouwen voort op beleidsvoornemens ten aanzien van de
gebiedsgerichte indeling en met name op een reeds opgedane ervaring met het project ‘Over
Schuttingen en Geraniums’. In de periode 2004-2005 werkte een projectgroep van consulenten
van verschillende welzijns- en zorginstellingen aan de begeleiding van bewoners die in een
sociaal isolement verkeerden, met als doel om hen in contact te brengen met activiteiten en
ontmoetingsmogelijkheden in de eigen wijk, de Hoge Vucht.
Het project leverde een aantal nuttige inzichten op. De eerste betrof inzicht in leemten en
knelpunten in het bestaande (recreatieve) aanbod. Dat bleek vooral op ouderen toegespitst,
vooral overdag beschikbaar en niet in het weekeinde. Aan de behoefte aan een sociaal
netwerk voor mensen met een verstandelijke, psychische of fysieke beperking werd amper
tegemoet gekomen. Aanbevolen werd dan ook om de toegankelijkheid en het activiteitenaanbod
te verbeteren en te kijken naar de gewenste ondersteuning en activiteiten voor de
andere doelgroepen dan alleen ouderen.
De intersectorale uitwisseling kreeg vooral op uitvoerend niveau gestalte. Consulenten wisten
elkaar sneller te vinden, raakten beter op de hoogte van elkaars expertise, werkwijze en
doelgroep. En ook belangrijk: men leerde in hoeverre de eigen werkwijze al dan niet aansloot
bij andere doelgroepen. Het blijft de vraag of de deelnemende consulenten erin zijn geslaagd
om de eigen organisaties te overtuigen van de voordelen van intersectorale samenwerking.
Tot slot vond niet iedereen een bevredigende vrijetijdsbesteding in de wijk. Een van de
redenen was dat er verschillende cliënten zijn die om intensievere begeleiding vroegen dan in
het project was voorzien.
Al deze inzichten leidden tot verschillende conclusies, met als de belangrijkste: zorg voor
voldoende aandacht voor het welzijnsaspect. Dat is immers onontbeerlijk voor de sociale
integratie van kwetsbare groepen in hun eigen leefomgeving. Het project leverde een pleidooi
op voor algemene toegankelijkheid en integraal casemanagement, om te voorkomen dat
mensen wegzakken in inactiviteit of isolement.
Kwartiermaken in een wijk of dorp, de weg bereiden voor sociale participatie van verschillende
doelgroepen, blijkt nog geen geëffend pad. Ook blijken de grotere instellingen niet altijd raad
te weten met de individuele vraagsturing of snel op situaties te kunnen inspelen. De
toegankelijkheid van het algemene of categorale aanbod levert eveneens de nodige discussie
op.
De beleidsvoornemens in de gebiedsgerichte werkwijze krijgen inmiddels steeds vastere vorm.
De Gemeente Breda wil zich goed voorbereiden op de toenemende vergrijzing en de reeds
lang in gang gezette vermaatschappelijking van de zorg. Op het terrein van wonen houdt
men rekening met bewoners, die zo lang mogelijk zelfstandig wonen. En als gevolg van de
extramuralisering gaan diverse doelgroepen opnieuw zo zelfstandig mogelijk wonen. Vanuit
die overwegingen ging eerder het programma ‘Geschikt Wonen voor Iedereen’ van start,
gericht op de ontwikkeling van levensloopbestendige woonwijken.
De bestaande woningvoorraad is tegen het licht gehouden. Voor iedere wijk of dorp ( 5
gebieden in totaal) liet de gemeente het aantal ouderen en andere mensen met beperkingen
berekenen en de mogelijkheden en wensen van instellingen in kaart brengen. Dat betekent
twee dingen:
- de Gemeente Breda bereidt zich al in een vroeg stadium voor op komende ontwikkelingen.
- het is vooral een verhaal over stenen en over zorg. De zaak is het nu om wonen en de
zorgverlening te verbinden met de algemene dienstverlening en vooral ook met welzijn.
Wmo-proeftuinen in Breda 7