De Schutting Voorbij - Invoering Wmo

Tot slot
Een algemene opmerking tot besluit. De proeftuin vraagt om een vervolg en partijen aan de
welzijnstafel zijn ook overtuigd van de noodzaak van een ketenbenadering en van samenwerking
in wijkgerichte netwerken. Dat vraagt evenwel investeringen van diezelfde partijen, om uren
en middelen die aan de directe uitvoering worden onttrokken. Dat staat op een gespannen
voet met een andere ontwikkeling die met de Wmo is in ingezet, die van concurrentie en
aanbesteding. De spanning tussen samenwerking en concurrentie is eigen aan de positie van
‘hybride’ maatschappelijke ondernemingen20 , die werken op het snijvlak tussen publieke en
private sectoren. De uitdaging voor beleidsmedewerkers in de toekomst wordt om daar een
balans in te vinden, die tegemoet komt aan de behoeften van de cliënt.
Een project als de proeftuin begint met een plan van aanpak, waarin de stappen, het tijdspad
en de voorwaarden keurig omschreven staan. Maar het is niet voor niets een proeftuin. We
beproeven zaken die kunnen slagen of mislukken en we trekken lering uit beide.
Waar knelpunten opdoemen bedenken we oplossingen, en daarmee wijken we af van de
oorspronkelijke opzet. Zonder een pragmatische houding ontdek je geen nieuwe manieren en
methoden. En dat niet in de laatste plaats dankzij alle partijen die daaraan in Breda hebben
meegewerkt.
20 Zie Eelco van Hout (2007) “Zorg in Spagaat. Management van hybride maatschappelijke organisaties”. Den Haag: Lemma.
Wmo-proeftuinen in Breda 33