Poppels Oorlogsboek - Nicolaus Poppelius

waart op 1 Augustus 1944 door de Duitsche SS en gestapo gezocht, gij hebt u toen gewrongen door
het dak en u verstopt in den appelboom terwijl de nazibeulen uw vader meesleurden; gij moest u
verschuilen, maar uw valsch pas hadden ze mede. Toen heb ik ook geleden want ik was geen uur
gerust.
Ook Dr.Aussems hield ik hier zonder wettig verblijf en of hij een vaderlander was daar zouden u de
spionnen meer over kunnen vertellen. Ik kan u vertellen dat zijn schoonzoon, Minister van
Steenbergen, te Londen was. Dat zegt u misschien iets? Wij zagen stilaan het einde van den oorlog
naderen en toch duurde het lang, te lang, want ik leefde niet meer gerust en ook thuis woog de last
zwaar na het afsterven van mijne onmisbare echtgenoote. De laatste maand legde ik alle werk stil:
sloot mijn registers weg en verhuisde met mijn gezin naar de bosschen in de eenzaamheid en dook
zelf ook onder. Doch we hadden geen geluk: ook dit gedeelte moest den laatsten dag ontruimen voor
beschieting. Ik trok met mijn zeven kinderen naar mijn woning in 't dorp. Daar gingen we in den kelder.
Op 4 October 1944 te elf uren in den voormiddag toen reeds de eerste gaten in den kerktoren waren
geschoten, werd er bij mij op de deur gebonsd: Duitsche soldaten, 2 SS-mannen met de wapens
schietens gereed, namen mij mede. Ik werd van mijne kinderen weggehaald waarmee ik alleen in den
kelder zat en 'k moest binnen het half uur 5 fietsen bezorgen, zooniet werd ik neergeschoten en zoo er
iets in 't dorp gebeurde zouden zij met mij negen anderen oogenblikkelijk neerkogelen en 't dorp in
brand steken. 'k Heb mij driemaal op den grond gesmeten voor openspattende obussen en heb bij
goede menschen de fietsen gekregen. Dit waren de laatste orders der Duitschers. 'k Vond mijne
kinderen weenende terug in den kelder. Samen hebben we dan nog een uur gewacht, in gebed voor
ons behoud, en toen hebben wij de eerste Engelschen ontmoet. Soldaten van den Polar-Bear, ik heb
u de hand gedrukt en 'k heb geweend, tranen geweend, omdat gij de verlossing bracht!