Paper "diversiteit in verbondenheid" - UNIZO.be

Ze is sinds 1980 in België maar haar man is 10 jaar geleden gestorven. Ze was op zichzelf
aangewezen omdat ze geen contact meer heeft met de familie van haar man want er zijn
problemen met hen. Haar eigen familie woont in Turkije. Ze heeft leren auto rijden, haar
papieren leren invullen,… Ze heeft drie kinderen en heeft vooral dagelijkse contacten met haar
Turkse buurvrouw die ook weduwe is. Ze doen samen inkopen.
(Soenen, 2001b: 31)
Ook Walter heeft weinig contacten maar kiest daarvoor en koestert zijn eenzaamheid.
Hij heeft een klein aantal vrienden die niet in de buurt wonen die hij af en toe ziet, alsook een
vriendin met wie hij een LAT-relatie heeft. Hij houdt niet van prietpraat met allerlei
vreemden. Hij is erg op zijn privacy gesteld. Hij gaat ook 's nachts wandelen net omdat er dan
weinig mensen op straat rondlopen en hij alleen kan zijn. Hij loopt wel af en toe cafés binnen
maar zit daar ook graag alleen. Hij heeft gestudeerd, is getrouwd geweest en heeft een hoge
functie bekleed maar er is wat misgelopen en daar heeft hij ook wel spijt van maar langs de
andere kant heeft hij zijn vrijheid herwonnen. In zijn familie zijn ze ieder hun eigen weg op
gegaan en hebben ze weinig contact met elkaar.
(Soenen, 2001b: 31)
De doktersvrouw, Lutgart, vertoont een geïntegreerd patroon maar heeft momenten van
inkapseling en afzondering gekend.
Ze is geboren en getogen in een bepaalde stadsbuurt en heeft er ook haar man leren kennen via
de parochie. Ze had een eerder ingekapselde leefwijze eigen aan een buurt en de parochie.
Toen ze trouwde begon haar man de praktijk in een andere buurt van de stad. Ze heeft een
tijdje meegewerkt en toen werd ze vaak herkend op straat en spraken mensen haar aan. Het is
echter anders uitgedraaid want haar echtgenoot werkte liever op zichzelf. Ze heeft zich dan
bezig gehouden met haar kinderen en zich geëngageerd in de nieuwe parochie. Via contacten
aan de schoolpoort leerde ze andere moeders kennen en daar heeft ze een aantal vriendinnen
aan over gehouden.
Ze winkelt in de buurt en maakt er vaak praatjes. Met haar buren heeft ze oppervlakkig contact
alhoewel dat vroeger meer was dan nu.
Toen de kinderen gingen studeren en vervolgens gingen samenwonen, kende ze een periode
waarin ze weinig contacten had maar ze heeft zich nu als vrijwilliger ingezet bij instellingen
voor psychologische hulpverlening.
(Soenen, 2001b: 31)
Ook afzondering kent verschillende invullingen. Het kan bijvoorbeeld een tijdelijke, een
duurzame niet gewenste of een gewenste situatie zijn.
Dit exemplarisch beeld van sociale relaties bij een klein aantal stadsbewoners in Vlaanderen
breidt het repertoire van stedelijke levenswijzen uit. Er is bij deze benadering meer ruimte
voor diversiteit in het kijken naar verbindingen tussen mensen. Net als bij Hannerz wordt hier
de netwerktheorie gebruikt omdat het een instrument binnen een breder antropologisch
onderzoek is dat het leven in de stad op een meer dynamische en flexibele manier kan
bekijken. De zogenaamde 'cross-cutting ties' (die banden tussen individuen die de meer
afgegrensde sociale groepen en geografische grenzen doorkruisen) kunnen op deze manier in
kaart gebracht worden. De relaties van de betrokken stadsbewoners passen goed in de
algemene types van inkapseling, segregatie, integratie en afzondering maar na ook een aantal
van deze stadsbewoners individueel gevolgd te hebben, werd vastgesteld dat het telkens gaat
over de combinatie van één netwerkpatroon met accenten uit andere netwerkpatronen.
13