Paper "diversiteit in verbondenheid" - UNIZO.be

(1) Inkapseling: De relaties van deze mensen worden gekenmerkt door een hoge dichtheid en
een klein aantal rollen. Deze rollen bestrijken een groot deel van deze mensen hun tijd.
Maximale inkapseling heb je als de personen binnen dit netwerk samen leven, werken en
spelen en meestal ook familiaal verwant zijn. Meestal hebben deze netwerken een etnische
basis maar het kan ook gaan over bijvoorbeeld een aristocratische levenswijze van de hogere
klasse. De ingekapselde stadsbewoner maakt beperkt gebruik van de mogelijkheden van de
stad. Zaken buiten het netwerk bereiken hen niet. Er is weinig opening voor nieuwe relaties.
De ingekapselden passen in het beeld dat Park geeft van verschillende afgesloten
gemeenschappen die naast elkaar bestaan.
(2) Segregatie: Een persoonlijk netwerk is gesegregeerd wanneer twee of meer segmenten
gescheiden van elkaar blijven. Dit is meestal de intentie van de betrokkenen. Men maakt dus
verschillende investeringen in verschillende segmenten van het netwerk en deze segmenten
mixen niet. Blokland-Potters (1998: 78) benoemt dit als "aparte mensen voor aparte wensen".
Dit patroon is volgens haar eigen aan de "moderne stedeling": mensen met een relatief hoge
opleiding, een redelijk tot goed inkomen en een hoge participatie in de stedelijke faciliteiten.
Ze sporten met de ene, gaan uit met iemand anders en studeren met nog iemand anders. De
relaties zijn erg gespecialiseerd.
(3) Integratie: Integratie is volgens Hannerz de meest gewone levenswijze in de stad. Het
netwerk is verspreid over verschillende domeinen en er is geen sprake van concentratie in één
van de domeinen. De verschillende delen komen met elkaar in contact. Ze willen niet zoals de
gesegregeerden afstand behouden tussen de verschillende mensen en activiteiten.
Blokland-Potters benoemt de mensen van dit netwerk als de Jansens en geeft een helder beeld
waardoor ze te herkennen zijn:
"Ze zijn niet rechts en niet links, ze verdienen wel aardig maar niet goed, ze zijn niet
hoog opgeleid maar evenmin ongeletterd, het leven gaat hen niet vanzelf maar ze
hebben ook geen grote problemen. Ze kennen de buren, maar hebben er geen
intensieve relaties mee. Ze hebben een vrij uitgebreid netwerk, maar het is ook niet zo
dat ze de halve wereld kennen. (...) Familie is belangrijk maar niet allesoverheersend.
Zij werken als arbeiders, maar in de betere banen, of op kantoor, maar in de lagere
echelons. Ze trekken er weinig op uit maar gaan wel elk jaar met vakantie."
(1998: 19)
(4) Afzondering: Een netwerk van afzondering gaat over mensen met een klein rolrepertoire,
vooral in die domeinen waar normaal gezien duurzame relaties worden gevormd. Meestal is
dit patroon een tijdelijke aangelegenheid zoals bijvoorbeeld bij nieuwkomers in een stad of bij
mensen die om één of andere reden gebroken hebben met hun oude netwerk. Maar soms is het
een langdurige aangelegenheid en betreft het mensen die in een “spiraal van toenemend
maatschappelijk isolement” en armoede zitten of terechtkomen (Blokland-Potters,1998: 96).
Samengevat wordt het patroon van afzondering gekenmerkt door een levenswijze zonder
significante relaties, inkapseling door één set van relaties, segregatie door meerdere relaties
die men gescheiden houdt en integratie door meerdere relaties die men samenbrengt.
De gesegregeerden en de geïntegreerden maken het meest gebruik van de omvang en de
diversiteit van de stad.
Een ander beeld van bindingen tussen mensen komt hier naar voor, namelijk een invulling
niet op basis van een categorie zoals klasse of etniciteit en niet op basis van een geografische
afbakening maar op basis van de structuur van sociale relaties. Marokkanen bijvoorbeeld
8