Beci Bike Project - Union des Entreprises de Bruxelles

crisis
Voor de rentestijging
Kredieten 45 Eigen vermogen 8
Staatsleningen 50 Kasbons 50
Liquiditeiten 5 Spaarboekjes en zichtrekeningen 42
Na de rentestijging met 2 %
Kredieten 45 Eigen vermogen 3 (- 62%)
Staatsleningen 45 Kasbons 50
Liquiditeiten 5 Spaarboekjes en zichtrekeningen 42
kundig faillissement” staat (verdwijning
van eigen vermogen), terwijl de
(geboekte) minderwaarden financieel
worden gecompenseerd door (nietgeboekte)
passiva!
Is het in die omstandigheden, in de
filosofische betekenis van het woord,
voorzichtig te stellen dat het concept
van ‘fair value’ moet behouden blijven,
gelet op het ontbreken van alternatieven
en het voorkomen dat de
huidige instabiliteit op de markten
zou toenemen? (2). Het is inderdaad
verstandig geen nieuwe normen in
te voeren middenin de crisis, tenzij
dwingende noodzaak. Is de actuele
norm trouwens de beste om het
algemeen belang te dienen? Is het
afdoende kenmerk van de vorige
verklaring gerechtvaardigd? Een eenvoudige
terugkeer naar de regels van
het verleden is niet beter: de regel van
de boeking tegen de aankoopprijs zou
met vertraging de onomkeerbare verliezen
kunnen registreren en vervult,
daardoor, niet perfect haar taak van
waarschuwer.
Zou het niet redelijk en voorzichtig geweest
zijn, vooraleer de IFRS-normen
te aanvaarden, te trachten, via simulatie,
de uitwerking van verschillende
soorten schokken op een representatief
aantal systeembanken te meten?
Vooral nadat er verscheidene waarschuwingen
gekomen zijn van personen
die geen interne belangen hadden,
maar integendeel bekommerd
waren om het algemeen welzijn.
Laten we ons oor te luisteren leggen
bij Robert Rubin, ex-Staatssecretaris
van Financiën : “Heel mijn leven bij
Goldman Sachs heb ik in de ‘marked
to market’ geloofd ; de ervaring van
de jongste twee jaar heeft uitgewezen
dat deze methode tot geduchte
vicieuze cirkels heeft geleid in de
prijs van de activa. Ze heeft heel wat
schade aangericht en voor de financiele
instellingen moeten we evolueren
naar een systeem van ‘reserve accounting’.”
Zouden we, om te vermijden dat meningsverschillen
over de uitwerking
van boekhoudnormen blijven hangen
op het niveau van redetwisten zonder
verder gevolg, aan de toezichthouders
durven voorstellen, de impact te laten
analyseren in de systeembanken van
een stijging van de langetermijnrente
met 5% na 3 jaar lage rente (scenario
van eind de jaren 70) op de rekeningen
van financiële instellingen? De
uitwerking op de perceptie door het
publiek van een faillissementrisico
zou ook moeten worden nagetrokken.
Het zou goed zijn dat deze analyse bij
onze parlementsleden zou terechtkomen.
Te oordelen naar de resultaten
zouden maatregelen zich kunnen
opdringen: ofwel een aanpassing van
de boekhoudnormen, ofwel belangrijke
beperkingen qua duur van de
activa met een blijkbaar substantiële
impact op de financiering van de economie
van het land.
Ook hier hebben we nog een sprankel
hoop: dat we ons vergissen. Zoals we
hoopten dat we ons vergisten toen
we in 2001 de aandacht vestigden op
het gevaar van vehikels buiten balans
(conduits) en de noodzaak meer
te reglementeren of in 2004, toen we
meermaals aan de alarmbel trokken
aangaande de dramatische impact
van de tijdbom van de ‘fair value’. Misschien
dat de treurnis ergens gelijk te
hebben gehaald, enige geloofwaardigheid
heeft en de beste beslissingen
mogelijk maakt uit het oogpunt van
het algemeen welzijn…! ●
Philippe Dembour (2)
Professor financieel beheer aan het
Ichec-Ondernemingen
(1) Interim report, 23 februari 2009,
(Belgian) High level Committee on a
new financial architecture(http://www.
docufin.fgov.be/)
27
NR 6 - JUNI 2009 - DYNAMIEK
© Reporters/AP