1AQYoMq

cipe zes jaar geworden, een periode die nu ook bijgerechtsbestuurders de limiet is.Het idee achter deze termijn is dat iemand niet telang een stempel drukt op de organisatie en dat het goedis als er na verloop van tijd fris bloed komt en het schipweer eens een andere kant op kan worden gestuurd. Danhoef je ook niet te veel bezig te zijn met het verdedigenvan je eerdere beslissingen. Los daarvan, op het momentdat collega’s zeggen dat het genoeg geweest is, dan blijf jenatuurlijk niet aan, want dan heb je geen gezag meer. Ikzie wel hoe het leven er over zes jaar uit ziet. Daar heb ikgeen bepaalde beelden bij.Deelname aan het maatschappelijke debatIn hoeverre werkt uw arbeidsverleden in een grootinternationaal accountants- en belastingadvieskantoordoor in uw huidige functie? Folkert Jensma zinspeeldedaar in NRC Handelsblad op. Belastingontwijking is eenpolitiek gevoelig onderwerp. Voelt u zich bijvoorbeeld vrijom deel te nemen aan publieke debatten over structurenwaarin vooral grote internationale ondernemingen vanbelastingvoordelen profiteren?Daar ben ik heel terughoudend in. Internationale belastingbesparendestructuren, al dan niet gekoppeld aan taxrulings, liggen maatschappelijk heel gevoelig en de discussiedaarover is eigenlijk meer een politieke kwestie.Het gaat daarbij niet om het soort vragen waar wij, alsrechter over oordelen. Als de maatschappelijke druk tothet aangaan van verdragen en nationale wettelijke maatregelenleidt, zullen wij die bij de Hoge Raad ooit een keermoeten uitleggen. Met dat gegeven in het achterhoofdmoet je als rechterlijke instantie extra voorzichtig zijn omje al in dat debat te mengen voordat zo’n regeling er is.Corstens vond dat strafzaken zoals de corruptiezaak bij deolieplatformbouwer SBM Offshore voor de rechter moetenkomen en niet voor grote bedragen door het OM geschiktzouden moeten worden. 2 Heeft u daar, gezien uwachtergrond, hetzelfde standpunt over?Ik denk daar genuanceerd over. Een veroordeling door destrafrechter heeft een andere impact dan een wat meeradministratief ogende schikking. Als het gaat om een ernstigstrafbaar feit met grote maatschappelijke gevolgen,dan bestaat er een maatschappelijke behoefte aan eenzichtbare veroordeling. Aan de andere kant kan er aan eenschikking ook een publiekelijke schuldbekentenis wordengekoppeld. Zo ontstaat in de samenleving niet het beelddat witteboordencriminelen een voorrangsbehandelingkrijgen. Een schikking kan veel praktische voordelen hebben.Het rondkrijgen van het onderzoek in zo’n megazaakbrengt veel onzekerheden met zich, zowel voor het OM alsvoor het betrokken bedrijf. Na een schikking kan het OMzijn aandacht op andere dingen richten, en het bedrijf inkwestie kan ook verder. Soms neemt het bedrijf bij eenschikking ook zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid.Als er echt iets mis is, zie je vaak dat er bestuurdersontslagen worden.Er zou ook gedacht kunnen worden aan een rechterlijketoetsing van schikkingen, zoals dat gebeurt in de procedurebij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens.Als daar hangende de klachtprocedure een schikkingwordt getroffen en partijen vragen om de zaak van de rolte halen, dan toetst het Hof eerst of de schikking blijkgeeft van respect voor de mensenrechten. Als het Hofvindt dat die schikking de schending van mensenrechtenin stand laat, dan doet het alsnog uitspraak in de zaak.Dat betekent niet dat een rechterlijke toetsing vaneen schikking geen haken en ogen heeft. Normaal heb jeeen procedure op tegenspraak, waarin de rechter proeftwat de juridische discussiepunten zijn. Moet de rechterals er twee partijen zijn die een schikking willen van A totZ het dossier doornemen om te beoordelen of de schikkingjuridisch ook klopt? Een schikking is een vaststellingsovereenkomsten je zou je kunnen voorstellen dat derechter die overeenkomst alleen toetst op duidelijke strijdmet de wet of kan afkeuren omdat die overeenkomst inredelijkheid nooit gesloten had mogen worden. Ik heb noggeen helder beeld van wat je in het kader van een schikkingprecies van de rechter kunt verlangen. Dus ik kanniet categorisch of dogmatisch zeggen of een rechterlijketoets wel of niet zou moeten.Het financiële bedrijfsleven klaagt steen en been over demacht van toezichthouders als DNB en de AFM. Zij hebbenregelgevende bevoegdheden, kunnen boetes opleggen,vergunningen intrekken enzovoort. Is hier nog voldoendesprake van scheiding der machten?Fiscale fraude wordt maar voor een heel klein deel via hetstrafrecht bestraft. Het overgrote deel van de zaken wordtaangepakt met bestuurlijke boetes die door de belastingdienstworden opgelegd. Ook daaraan zitten efficiencyvoordelen.Daarnaast hebben veel belastingplichtigen lievereen schikking dan een zaak met een openbare zittingbij de strafrechter.Mede onder invloed van artikel 6 EVRM krijgt de burgerbij het opleggen van fiscale boetes een vorm vanrechtsbescherming, die weliswaar niet helemaal hetzelfdeis als in het strafrecht, maar er wel op gaat lijken. Ik hebnet in het Weekblad Fiscaal Recht een artikel gepubliceerdover het doordringen van allerlei strafrechtelijke waarborgenin het fiscale boeterecht. 3U bent nog steeds hoogleraar formeel belastingrecht aande Erasmus School of Law (met een nul-aanstelling) en upubliceert regelmatig. Bij de aanbieding van uw boek overcassatie in belastingzaken typeerde Corstens u als iemanddie niet stapje voor stapje heel langzaam vooruit schuifelt,maar liever een grote sprong voorwaarts maakt en danmaar eens kijkt hoe de samenleving reageert. Klopt dat?Tot op zekere hoogte wel. Ik wil niet té voorzichtig zijn.Soms moet je, ook als Hoge Raad, durven iets duidelijk opte schrijven. Dan bestaat het risico dat je, als je het veldAuteur1. Prof. mr. N.J.H. Huls is emeritus hoogleraarrechtssociologie in Rotterdam enLeiden. In 1988 interviewde hij − samenmet Freek Bruinsma − de toenmaligepresident van de Hoge Raad Ras (NJB1988, p. 1574 e.v.).Noten2. Het ging om een schikking waarbij SBMwegens ongeoorloofde betalingen aanhandelsagenten en buitenlandse overheidsfunctionarissenaan het OM in totaal eenbedrag van circa € 192 miljoen betaaldebestaande uit een boete en wederrechtelijkverkregen voordeel.3. WFR 2015/140.NEDERLANDS JURISTENBLAD – 27-2-2015 – AFL. 8 489