Het warme bad en de koude douche - Rijksoverheid.nl

tegen de persoon in die ik was. Ik had een kat, die had ik voor mijn twaalfde verjaardag gekregen.Die werd ziek en ik ben er niet mee naar de dierenarts geweest omdat ik moest geloven dat Godhaar beter zou maken. Ik ging pas naar de dierenarts toen het te laat was en ik de kat een spuitmoest laten geven. Ik vond dit heel erg omdat ik veel van dat dier heb gehouden en de kat mij veelliefde had gegeven toen ik alleen was.” Een van de familieleden verzucht dat zijn vrouw in desekte een complete persoonsverandering heeft ondergaan en hij haar niet meer herkent.Een andere manier waarop leden het gevoel hebben hun eigen identiteit te hebben verlorenin de sekte is dat zij een andere naam moesten aannemen. Zij kregen op initiatief van deleider een klanknaam, spirituele naam, een cijfercombinatie of – zoals gezegd – een kleurtoegewezen. Het aannemen van een nieuwe naam staat in het teken van het loslaten vanhet belaste verleden. Een enkeling kijkt positief terug op de naamsverandering en heeft denieuwe naam aangehouden na het verlaten van de sekte. Anderen zeggen dat zij daardoorhun identiteit zijn verloren omdat “het verleden letterlijk en figuurlijk wordt uitgewist”. Bijdat uitwissen van het verleden kan ook het verbranden van fotoalbums horen. Een van deuitgetreden leden verwoordt het als volgt: “Het basisprincipe is in alle sekten gelijk. Het komterop neer dat je persoonlijke ontwikkeling ophoudt, wanneer je te maken krijgt met een sekte”. Hetverlies van de eigen identiteit hangt nauw samen met andere inbreuken op de integriteitvan leden, zoals het geen privéleven hebben, geen kritiek mogen hebben op de leider en hetgeïsoleerd raken van de omgeving.DeprivatieIn verschillende sekten worden door betrokkenen toestanden genoemd die zijn te scharenonder de noemer ‘deprivatie’. Een van de uitingsvormen betreft volgens betrokkenen hetlang in een afgesloten ruimte moeten zitten en naar de sessies van de leider luisteren. “Wehebben vier lange dagen (09:00 - 22:30 u) in een afgesloten, saaie ruimte (kelder) gezeten zonderdaglicht en mogelijkheid tot afleiding. Dit werkt uitputtend. Veel luisteren naar vertellingen vande trainers en leider.” In bepaalde gevallen gaat de onthouding zo ver dat gesproken kanworden van geestelijke mishandeling. In dit geval moet een groep kinderen in de kelder opzijn knieën gaan zitten om te bidden en vergeving te vragen voor het wangedrag van eenvan hen. De kinderen moeten net zo lang doorbidden – hardop – totdat ook de regelovertrederhardop begint mee te bidden. In de tussentijd mogen zij niet eten of drinken.Een andere vorm van deprivatie is onthouding van (voldoende) eten en drinken en nachtrust.“We mochten niet zelf eten of drinken pakken, alleen water was vrij toegankelijk. Eten wasvoorgeschreven: de hoeveelheid en de etenstijd. Regelmatig was er geen eten als consequentie vanongehoorzaam gedrag. Was je te laat in de keuken dan kreeg je geen eten. We sliepen gemiddeld 2-4uur per nacht en werkten verder de hele dag, afgewisseld met meditatie en groepswerk.” De gevarenvan het onthouden van voedsel en nachtrust worden gebagatelliseerd door de leider; het108 Het warme bad en de koude douche