Het warme bad en de koude douche - Rijksoverheid.nl

Overigens impliceert dit volgens deskundigen geen eenrichtingsverkeer: de leider die devolgelingen hun eigen identiteit afneemt, maar een tweerichtingsverkeer; de volgeling projecteertzijn/haar behoeften op de leider die hierin zijn volgelingen tegemoet komt. In deloop van de tijd sluipt de angst erin bij de leden. Angst om hun geloof kwijt te raken, uitgeslotente worden, vrienden te verliezen, angst voor de duivel of hel. Door middel van indoctrinatieen manipulatie wordt die angst onder de leden versterkt, waardoor het moeilijk voorze is om eigenstandig de beweging te verlaten. De ervaring van sommige deskundigen isdat de uittreders vaak weer moeten leren ontdekken wie ze in werkelijkheid zijn. Ze hebbenzich tijdenlang een sekte-identiteit aangemeten die – achteraf – niet representatief voor hunpersoonlijkheid blijkt. Ook moeten ze leren weer eigen keuzes te maken en bedenken watze zelf echt willen.Tussen beide uitersten zijn er deskundigen die spreken over een “glijdende schaal” of een “grijsgebied”. Hiermee erkennen zij dat er wel degelijk psychische misstanden kunnen plaatsvindendie erin resulteren dat mensen doen wat ze normaal gesproken niet zouden doen. Metname door de druk van de leider, maar ook van de andere leden, zouden zij bijvoorbeeldgeld geven aan de sekte of zich overgeven aan seksuele activiteiten. Psychologisch gezien,is het in de woorden van een van de deskundigen “ dramatisch”, maar vanuit strafrechtelijkoogpunt vaak geen issue, want niet strafbaar. De overheid zou zich ook niet strafrechtelijkmoeten bemoeien met dergelijke psychische misstanden, want “waar trek je dan de grens”?De grens ligt voor deze deskundigen bij de vrijheid van godsdienst.De positie van kinderen in sekten is in een aantal opzichten bijzonder volgens de deskundigen.Zij hebben, anders dan de volwassenen, niet gekozen voor een leven in een sekte (ofzeer strikte religieuze gemeenschap). Als ze op latere leeftijd buiten de sekte, in de samenleving,moeten functioneren, komt die samenleving vreemd op hen over. Ze kunnen zichsoms moeilijk handhaven in de samenleving en kunnen allerlei psychische klachten ontwikkelen,tot en met opname in een gesloten inrichting toe. Tegelijkertijd merken anderenop dat het de ouders vrij staat om hun kinderen naar eigen inzichten op te voeden. Ookal stuiten die inzichten tegen de borst van het merendeel van de bevolking. Als voorbeeldwordt het niet-inenten tegen allerlei ziekten genoemd. Ook dan grijpt de overheid niet in.Bovendien kan het scheiden van kinderen en hun ouder negatiever uitpakken voor de ontwikkelingvan kinderen dan ze bij elkaar laten, ook al is dat in een sekte.ResuméOvertredingen van de wet, in het bijzonder het Wetboek van Strafrecht, zijn naar de opvattingenvan deskundigen duidelijke misstanden waar de overheid (politie en OM) op moetreageren. De meningen ten aanzien van de psychologische misstanden zijn verdeeld. Er zijndeskundigen die het geen misstand vinden, omdat het vaak om een negatieve waarderingvan ex-sekteleden achteraf over de tijd in de sekte gaat. Het aspect vrijwilligheid speeltMisstanden 113