Het warme bad en de koude douche - Rijksoverheid.nl

de ervaringen met professionele hulpverleners niet positief, in de zin dat de hulpverlener“het niet begrijpt” en problemen “niet serieus neemt”. Enkele ex-leden noemen hier de somserg jonge hulpverleners met weinig (levens)ervaring die al gauw terugvallen op een watschoolse bejegening en benadering. “Ik moest bij de psycholoog zelf mijn probleem en hulpvraagformuleren. En als er iets is wat ik niet meer kon, was het wel zelf nadenken; ze zien niet dat ikjarenlang ben gehersenspoeld”, zo vertelt een van de respondenten.Ook al is de eerste ervaring met de professionele hulpverlening vaak niet positief, tochgeven de respondenten aan dat ze het wel als prettig hebben ervaren om hun verhaal tevertellen. De voormalige sekteleden blijven zoeken naar een professionele hulpverlener diehen wel begrijpt en kan helpen, wat soms na lange tijd ook lukt. “Ik heb nu, vier psychologenen zeven jaar later, eindelijk een goede hulpverlener die me begrijpt.” Wat een goede hulpverleneris, is voor ieder ex-lid anders. In de interviews is bijvoorbeeld een aantal malen eenhaptonoom genoemd, maar ook een psychotherapeut die jarenlange ervaring heeft in debehandeling van ex-sekteleden. Enkele voormalige sekteleden zeggen dat zij in hun zoektochtnaar de juiste hulpverlener ook weer terecht zijn gekomen in groepen die sektarischetrekken vertonen. “Van de regen in de drup”, aldus een van de respondenten.Aan de respondenten is gevraagd of een hulpverlener kennis moet hebben van hoe het erin een sekte aan toegaat. Over het algemeen wordt dat bevestigd: “Ik heb het hele hulpverleningscircuitgehad. Aan eerste- en tweedelijnshulpverleners heb je niet zoveel. Je hebt iemandnodig die de situatie begrijpt en weet wat het geloof voor mensen kan betekenen”. Dat hoeven inde optiek van de respondenten geen professionele hulpverleners te zijn, maar kunnen ookautodidacten zijn. “Als de mensen het maar snappen en enige kennis hebben van de materie”.Iemand anders drukt het als volgt uit: “Ze (de hulpverleners) moeten zich realiseren dat ze metiemand van een andere planeet te maken hebben”. In de interviews is duidelijk geworden dat dekeuze voor een bepaalde hulpverlener erg persoonlijk is, er moet een klik zijn. Alle respondentenzijn van mening dat er dringend behoefte is aan een overzicht van gekwalificeerdehulpverleners in Nederland. Zij kunnen ingeschakeld worden in verband met de problemendie mensen ervaren als ze een sekte hebben verlaten. Het zelf moeten uitzoeken, is eengroot een obstakel, vinden ze. Het gevaar is dat de ex-leden in hun zoektocht in handenvallen van therapeuten met dezelfde sektarische trekken als de beweging waaruit de mensenzijn gestapt. Verschillende ex-leden hebben zoals gezegd die ervaring.De meeste geïnterviewde respondenten hebben inmiddels hun leven weer – redelijk – op derails, soms na jarenlange hulpverlening. Een aantal respondenten kampt naar eigen zeggenechter nog steeds met psychische problemen, onder andere posttraumatisch stresssyndroom(PTSS) en depressie. Daarnaast raakt een groot deel van de respondenten (nog steeds)geëmotioneerd (zowel boos als verdrietig) wanneer zij over hun tijd in de sekte spreken. Ditvanwege spijtgevoelens, gevoel van misbruik of ongeloof over hun eigen handelen.130 Het warme bad en de koude douche