et minefelt - Lokalhistorie.no

More documents

Recommendations

Info

10 Lokalhistorisk magasin 4/12 Hva betyr lokalhistorie for deg? mor til Johan Sverdrup Sigrid Borthen Toven — samfunnsinteressert og engasjert geolog, og stolt oljeindustriarbeidar Intervjua av Birger Lindanger Med sterke bestemødre Intervjuet var ferdig, eg hadde skrudd av diktafonen og drog ut stolen for å reisa meg då Sigrid stoppa meg. Høyr, sa ho med engasjement, du må få med deg at eg hadde to tøffe bestemødrer, sterke og sta kvinner som ikkje gav opp for motgang! Far min vaks opp i Kirkenes. Då tyskarane brende ned all busetnad, rodde farmor over fjorden med to små gutar og svigerfamilie og budde lang tid i ei jordgamme. Farfar min døydde under krigen av sjukdom, og ho sat att med gutane. Farmor sto på, ho køyrde drosje, skulebuss og var landpostbod, og spela til og med på old boys bedriftsfotballag. Mormor var på sitt vis ikkje mindre sterk. Ho kom frå ein bergensk skokjøpmannsfamilie og gifta seg med morfar som var bergensar og sjømann som resten av brørne hans. Det fall difor i hennar lodd å ta seg av familien – og opplevde den tragedien å mista tri av seks born under dramatiske forhold. På kvar sitt vis var dei gode rollemodellar for en bergenstøs i framslengsalderen. Mormor døydde då eg var ti år, men eg fekk eit nært forhold til morfar. Han var født i 1899 og eit oppkome av historier frå sjøen. Sterke kvinner og det maritime blei ein del av oppveksten min. Foreldra mine er lærarar, og dei tok begge vidareutdanning på lærarskulen på Notodden. Der fann dei kvarandre og flytta sidan til Bergen. Slik hadde eg også ein akademisk familie bakgrunn. Eg blei født i Bergen i 1971, same året som dei starta produksjonen på Ekofiskfeltet. Som du ser, er familiehistoria mi både lokalhistorie, krigshistorie og kysthistorie. Kvar familie har sine forteljingar som er med og formar dei nye slektene. Far min er glad i årbøker med lokalhistorisk innhald. Kvifor geolog? I oppveksten var eg både sterkt samfunnsbevisst og glad i å lesa. Eg valde naturfaglina på vidaregåande, der eg var særleg fascinert av biologi og genetikk. Når eg likevel til sist landa på å studera geologi, var det ut frå ein tanke om kvar det sidan kunne vera mest ”mat” i yrkeslivet. Vidare blei bare matematikk for teoretisk, eg ville studera eit fag som var meir ”praktisk”, der teoretisk kunnskap på eit vis kunne realiserast. Når eg valde geologi, var det også ikkje minst eit resultat av inspirerande førelesarar på universitetet Olja og oljetenkinga gjennomsyra nok ikkje miljøet i Bergen slik det gjer i Stavangerområdet. Eg starta difor studiet med ein nokså vag plan om kvar eg ville. Dei to sesongane med feltarbeid blei gjennomført i Nord-Hordland, og var ikkje spesielt retta mot oljeindustrien. Då eg tok hovudfag, blei eg difor ikkje sponsa av oljeindustrien slik fleire av medstudentane, og temaet for oppgåva var innan strukturgeologi og tektonikk. Likevel låg det nok i korta at det var oljeindustrien som fekk meg – minst 90 % av geologane hamnar der. Eg hadde sommarjobb i både BP og i Statoil mens eg studerte, og då eg var ferdig med studiane, fekk eg jobb i Statoil, fyrst som operasjons- og brønngeolog. Det var starten på eit engasjement som nå i 2012 har vara i 16 år. Når eg valde Statoil, har nok det med at eg opplevde at Statoil tok samfunnsoppgåva si på alvor, og at eg kan identifisera meg med verdiane til selskapet. Dessutan var eg oppteken av dei større samanhengane, tanken på at olja skulle koma samfunnet til gode, at ho skulle bidra til å oppretthalda velferdssamfunnet vårt. Jente i olja Då eg starta i Statoil var det ein del kvinnelege geologar. I det fyrste teamet eg kom inn i, som hadde i oppgåve å planleggja og gjennomføra leitebrønnar på norsk sokkel, var eg den einaste jenta. Som einaste kvinne jobba eg innimellom offshore og laut dela lugar med geologen som jobba motsatt skift av meg, og som alltid var menn... Av tryggingsgrunnar
Førre sida: Sigrid Borthen Toven i full mundur. Over: Sigrid studerar kjerneprøvar frå Johan Sverdrup. Ho var ganske nøgd med «babyen». Høgre: Sigrid ynskjer også å vere ein rollemodell for jenter som kan tenkja seg å gå inn i oljeindustrien. Her er meir rom for idealisme og samfunnsengasjement enn ein skulle tru! Alle foto: Harald Pettersen, Statoil. låser ein ikkje lugarane offshore, men det var aldri noko problem, eg blei godt ivareteken av kollegaane mine. Nå ser eg likevel at eg kan vera ein rollemodell for jenter som ynskjer å gå same vegen. Eg har difor teke del på seminar og i møte for jenter der dette har vore eit tema, mellom anna i regi av Norsk olje og gass (det tidlegare OLF). Dette handlar om å gje jenter eit meir nyansert bilete av kva oljeindustrien eigentleg er for noko. Sjølv har eg som nemnt vore privilegert med to sterke bestemødrer som rollemodellar, og har i det heile aldri hatt som problemstilling at noko skulle stengja fordi om eg var jente. Elles er eg stolt av å bu i eit samfunn som stiller krav til oljeselskapa. Det gjeld både kva som skal tilbakeførast til fellesskapet og dei krav som blir stilte i samband med leiting og produksjon. Stundom får me inntrykk av at det bare er å setja boren i bakken og suga opp. Slik er det sjølvsagt ikkje. Det blir kravd omfattande konsekvensutgreiingar der dei ulike verksemdene i dei ulike områda blir stilte opp mot kvarandre. Det er heller ikkje bare å «setja sugerøyret i bakken» og pumpa opp olja og gassen. Omfattande teknologiutvikling er også ein føresetnad for den suksessen ein har hatt. Det er likevel sjølvsagt og avgjerande viktig at oljeselskapa får forutsigbare vilkår å halda seg til. Elles er tilhøve mellom Oslo og kysten – mellom sentrum og periferi – eit tankekors. Den fysiske avstanden mellom hovudstaden og dei områda der ressursane blir skapte, gjer at dei nasjonale mediene også har ein tendens til å få fagleg avstand. Og i dei regionale avisene som i dag stort sett har eit eigarskap lokalisert til Oslo, ser me at oljejournalistane ofte ikkje får jobba med sitt spesiale, noko som fører til flukt over til arbeids- gjevarar som gjev dei meir fagleg olbogerom. Det virkar også som stadig meir av det redaksjonelle stoffet i regionale aviser blir sentral produsert. Dessutan er det langs kysten eit sterkt 11 Hva betyr lokalhistorie for deg? Lokalhistorisk magasin 4/12
Page 1 and 2: • Snøhvits lange oppvåkning •
Page 3 and 4: Landslaget for lokalhistorie Sekret
Page 5 and 6: Øverst: Hammerfest 1932. Foto: G.
Page 7 and 8: sert på produksjonsplattformer ute
Page 9: Gamle kirkesteder av Johannes Vongr
Page 13 and 14: Elefant for framtida Fram til somma
Page 15 and 16: Plan for utbygging og drift av Ivar
Page 17 and 18: De mange stedsnavnene på Svalbard
Page 19 and 20: skift - to piloter og en skiftleder
Page 21 and 22: Over: Familien Ramsø har sterke b
Page 23 and 24: vare på for ettertiden. Dernest er
Page 25 and 26: Foto eggbilder: Ukjent. Foto flamme
Page 27 and 28: Plattformen er en kompleks fabrikk
Page 29 and 30: Skog, berg og fossefall var naturre
Page 31 and 32: Frå kontrollrommet på Ekofisk 2/4
Page 33 and 34: Systemet vart bygd opp av standard
Page 35 and 36: Forrige side: Følget samlet utenfo
Page 37 and 38: Forrige side, venstre: Med sine sm
Page 39 and 40: wood, kjent fra mange cowboyfilmer.
Page 41 and 42: samme fagene i fagkretsen. Men unde
Page 43 and 44: arbeid i situasjoner der mange bare

et minefelt - Lokalhistorie.no

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?