Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Çocuk işçiliğinin yaygınlığı: 2006 yılı çocuk işçiliği anketi, 172 6-17 yaş aralığındaki bütün<br />
<strong>çocukların</strong> yüzde 5,9’unun bir tür ekonomik faaliyet içinde istihdam edildiğini göstermiştir.<br />
Bu da 900.000’in üzerinde çocuk demektir. Bu <strong>çocukların</strong> üçte biri 6-14 yaş grubundadır ve<br />
geri kalanları ise 15-17 yaş aralığındadır. Çocukların hemen<br />
hemen yarısı, aile işletmelerinde ücretsiz işçi olarak<br />
çalışmaktadır. Yaklaşık yüzde 40’ı tarımda çalışmaktadır.<br />
Kentsel bölgelerde çalışan <strong>çocukların</strong> yaklaşık dörtte birini,<br />
kırsal bölgelerde çalışan <strong>çocukların</strong> yüzde 40’ını kız<br />
çocukları oluşturmaktadır. 6-14 yaş aralığında çalışan<br />
<strong>çocukların</strong> yüzde 39’u ve 15-17 yaş grubunda çalışan<br />
<strong>çocukların</strong> yüzde 83’ü okula devam etmemektedir. Bir<br />
önceki anketin gerçekleştirildiği 1999 yılıyla<br />
karşılaştırıldığında, çalışan çocuk sayısı özellikle kırsal<br />
Çalışan çocuk sayısı zorunlu eğitim<br />
yılı süresinin uzaması nedeniyle<br />
düşmüştür. Bununla birlikte, çocuk<br />
işçiliğini ortadan kaldırmaya yönelik<br />
programların varlığına karşın pek<br />
çok çocuk halen, sokakta çalışma ve<br />
göçebe tarım işçiliği gibi çocuk<br />
işçiliğinin en kötü biçimlerinde<br />
çalışmaya devam ederek eğitimden<br />
yoksun kalmakta ve pek çok riskle<br />
karşı karşıya kalmaktadır.<br />
bölgelerde ve ücretsiz aile işçiliği bazında azalmıştır; bu durum, kentleşmenin ve eğitime daha<br />
fazla sayıda ve daha uzun süreyle katılımın bir yansımasıdır. Bununla birlikte, ekonomik<br />
faaliyetlerde çalışan kentsel çocuk nüfusunun oranında yalnızca sınırlı bir düşüş<br />
gerçekleşmiştir ve kentsel bölgelerde çalışan 6-14 yaş grubu <strong>çocukların</strong> mutlak sayısında artış<br />
olmuştur. Anket, yetişkin işgücü anketleri örnek alınarak hazırlanmıştır ve çocuk işçiliğinin<br />
kabul edilebilir biçimleri ile kabul edilemez biçimleri arasında özel bir ayrım<br />
gözetmemektedir. Çocuk işçiliğinin en kötü biçimlerinin aynı zamanda zamana en çok<br />
direnen biçimlerinin arasında olmaları muhtemel görünmektedir.<br />
Çalışan çocuklar (Yaş 15-17)<br />
1999 2006<br />
‘000s Kohort yüzdesi ‘000s Kohort yüzdesi<br />
Toplam 1,021 26.3 638 16.9<br />
--kent 369 16.2 341 14.2<br />
--kır 652 40.7 297 21.4<br />
Kız 406 21.2 213 11.3<br />
--kent 88 8.1 89 7.9<br />
--kır 318 38.1 124 16.6<br />
Erkek 615 31.3 425 22.3<br />
--kent 281 23.4 252 19.9<br />
--kır 334 43.5 173 27.1<br />
Kaynak: Türkiye İstatistik Kurumu (Türkstat): çocuk işgücü istatistikleri<br />
Nedenler, durum ve eğilimler: Çocuk işçiliğinin temelde yatan en önemli nedeni, kuşkusuz,<br />
çocuğun ailesinin (ve belki de özellikle annelerin 173 ) çocuk işçiliğinin sağladığı gelire ihtiyaç<br />
veya istek duymasıdır. Bu nedenle, kuşaklar arası düşük eğitimsel kazanım, çocuk işçiliği ve<br />
yoksulluk döngüsünün kırılması için hedefleri iyi belirlenmiş, iyi yönetilen bir sosyal<br />
politikanın gerekli olduğu açıktır. Aynı zamanda, ailelerin çocuk işçiliğinden faydalanma<br />
eğilimleri, kendi geleneksel biçimlerdeki çocuk işçiliği deneyimleri, çocuk işçiliğinin belirli<br />
biçimlerinin tehlikelerinden ne derece haberdar oldukları veya eğitime atfettikleri değer gibi<br />
etkenleri yansıtabilir. Ailede hiçbir başarılı eğitim öyküsü yoksa veya çocuk okulda başarılı<br />
görünmüyorsa eğitime atfedilen değer azalabilir. Evde veya okulda mutsuz olan çocuklar için<br />
çalışmak cazip görünebilir. Göçmen topluluklardan gelen çocuklar büyük şehirlerde çocuk<br />
172<br />
Türkiye İstatistik Kurumu (Türkstat): Child Labour Force Survey 2006<br />
173<br />
Uluslararası Göç Entegrasyon Projesi (IGEP) Ocak 2009 bülteninde Dr. Ayşe Gündüz Hoşgör ile yapılan<br />
görüşme.
Change language