instabil intertrokanterik femur kırıklarında proksimal femoral çivi ...

1. GĐRĐŞ ve AMAÇ
Yirminci yüzyılda hayat koşullarının bilimsel gelişime paralel olarak iyi bir duruma
gelmesi ile ortalama yaşam süresinde anlamlı bir artış olmuştur. Đleri yaş grubundaki
insanlarda iyi beslenememe ve hareketsizlikle orantılı olarak osteoporoz gelişmektedir. Bunun
sonucu olarak da basit travmalar ile femur proksimal uç kırıkları oluşmaktadır. Bu bölge
kırıklarının tedavisinde birçok tedavi yöntemi denenmiş ve her bir yöntemin avantaj ve
dezavantajları olduğu ortaya konmuştur.
Kalça kırıklarının çoğu önceden dahili sorunları ve işlevsel kısıtlılıkları olan,
osteoporozlu yaşlı hastalarda karşımıza çıkmaktadır. Đntertrokanterik bölge kırıklarında
kanlanmanın iyi olmasından dolayı kaynamama ve avasküler nekroz oranı düşük olduğu için
konservatif tedavi ile sonuç almak mümkündür; ancak yaşlı hastalarda uzun süre yatağa bağlı
kalmanın doğuracağı komplikasyonlar mortalite ve morbiditenin artmasına neden olmaktadır.
Bu hastalarda düşünülmesi gereken uygun tedavi yöntemi, hastayı bir an önce ayağa
kaldırıp, hareketlilik sağlayıp kırık öncesi konumuna getirmeyi ve böylece asıl
komplikasyonların önüne geçmeyi hedef almalıdır.
Đntertrokanterik bölge kırıklarında genel ve güncel yaklaşım, yeterli redüksiyon ve rijit
tespittir. Deplase olmayan, stabil intertrokanterik femur kırıklarında internal tespit, genellikle
erken iyileşmeyi ve hareketliliği sağlamaktadır; fakat posteromedial kortikal bölge desteğinin
olmadığı instabil kırıklarda birçok tedavi metodu denenmiş; ama hala tedavi algoritmi
hakkında fikir birliğine varılamamıştır.
Stabil olmayan intertrokanterik femur kırıklarının tedavisinde kullanılan ve erken yük
vermeye izin veren proksimal femoral çivilerin diğer metodlara göre avantajlı olduğunu
düşünerek, olgularımıza proksimal femoral çivi uyguladık ve sonuçlarını değerlendirmeyi
amaçladık.
2