instabil intertrokanterik femur kırıklarında proksimal femoral çivi ...

2. Ekstrakapsüler bir kırık tipi olan intertrokanterik kırıkların da intakapsüler hematom
oluşumuna neden olması ve sonucunda intrakapsüler basınç artışı,
3. Valgus redüksiyonunda inferior retinaküler arterde oluşan gerilim sonucu kan
akımının azalması gibi vasküler dolanımı bozacak pozisyonlarda redüksiyon yapılması,
4. Femur baş ve boynunun posterosuperioruna vida gönderilmesi sonucu lateral
epifizyel arterin zedelenmesi,
5. Bazoservikal kollum femoris fraktürünün intertrokanterik kırık olarak
değerlendirilmesi
Đntertrokanterik bir kırığın fiksasyonundan sonra yara yerindeki hematom, yara
yerinde birkaç gün sürebilecek inatçı yara yeri akıntısına neden olabilir. Kompresif bandaj ve
pansuman ile genellik ile geriler. Eğer akıntı 7-10 gündür devam ediyorsa cerrahi debritman,
ve derin doku kültürü alınabilir, (15).
Đntertrokanterik kırıklarda postoperatif enfeksiyon % 0.15 ile %15 gibi değişik
oranlarda bildirilmektedir, (15). En düşük enfeksiyon oranına sahip olan çalışmalarda
perioperatif antibiyotik profilaksisi uygulandığı gözlenmiştir. Perioperatif profilaksi
günümüzde de en sık uygulanan yöntem olmasına rağmen profilaksinin optimal süresi ile
ilgili bir netlik kazanılmamıştır.
Enfeksiyonlar genellikle yüzeyel ve derin olmak üzere ikiye ayrılır. Yüzeyel
enfeksiyonlar, erken postoperatif dönemde yara yerinde kızarıklık, ısı artışı ve hastada ateşin
eşlik edebileceği bir tablo ile kendini gösterir. Bu tip enfeksiyonlar uygun antibiyoterapi,
gerekli durumlarda debritman, açık drenaj ve sekonder yara iyileşmesine bırakılarak tedavi
edilmelidir. Eğer derin enfeksiyondan şüphelenilmekte ise tedaviye erken dönemde
başlanılmalı, kronik düşük grade li bir enfeksiyon tablosunun oturmasına izin verilmemelidir.
(örn: kaynamama, osteomiyelit). Derin enfeksiyonlar kırık iyileşmesinden önce veya sonra,
hatta kırığın cerrahi tedavisinden yıllar sonra başlayabilir ve yüksek morbiditeye sahiptir.
Semptomlar arasında kalçada nedeni açıklanamayan ağrı, azalmış eklem hareket açıklığı ve
artmış sedimentasyon miktarı mevcuttur. Lökosit oranında artma ve ateş genellikle
gözlenilmez. Bu enfeksiyonlar cerrahi debritman ve antibiyoterapi ile tedavi edilmelidir. Eğer
kırık iyleşmesi yeterli değilse implant çıkartılmamalıdır. Eğer kalça ekleminde de tutulum
görülürse impantın çıkartılıp eksizyonel artroplasti yapılması gerekli olabilir, (15).
66