instabil intertrokanterik femur kırıklarında proksimal femoral çivi ...

geciktirdiğini bildirmişdir, (56). Yatak içi basit hareketlerin bile kalça eklemine vücut
ağırlığından fazla yük aktarımına sebep olduğunu belirtmiş olup, bu yüklerin kalça kırık
hattına olan etkilerine dair bir yorumda bulunmamıştır.
Kalça kırığında ölüm ve risk faktörleri ile ilgili yapılmış pek çok çalışma
bulunmaktadır. Biz ameliyat öncesi risk skorlaması olarak American Society of
Anesthesiologist (ASA) sınıflamasını kullandık, (67). White ve ark. tarafından yapılan bir
çalışmada kalça kırıklarında ölüm oranının elektif cerrahi izlemlerine göre sekiz kat yüksek
bulunduğunu ve ASA sınıflamasının subjektif olduğunu belirtmişse de kalça kırığında
prognoz açısından değerli bir klasifikasyon ortaya konulamamıştır.
Kalça kırığında kullanılacak anestezi yöntemi ile ilgili Stuchliffe ve ark. yaptığı 1333
hastalık çalışmada genel ve spinal anestezi kullanılan hastaların hastanede kalış ve mortalite
oranları değerlendirilmiş ve anlamlı bir fark bulunmamıştır, (82). Bizim olgu serimizdeki
hastalara genel anestezi uygulanmıştır.
Trokanterik bölge kırıkları kaynamaması %1-2 oranındadır, (15,26,60). Kaynamama
kriterleri kalıcı ağrı, boyun ve cisim açısında değişme, kırık hattında radyolüsen defekt ve
skleroz, kırık parçalarında hareket alınması olarak bilinmektedir. Kaynamama ortalama 4-8.
ayda fark edilir. Genellikle medialde kalkar bölgenin devamlılığının olmadığı kırıklarda
gözlenmektedir. Kaynamama olgularının çoğunda implant yetmezliği ve vidanın femur başını
perfore etmesi ilk bir yıl içinde görülmektedir. Mariani ve ark. yaptığı çalışma da kaynamama
tedavisinde açık redüksiyon ve internal fiksasyon ile %91 oranında başarı bildirmiştir.
Kaynamama oranının kullanılan implant tipinden bağımsız olduğunu bildiren yazar, protez ile
kaynamama tedavisinin yalnız medikal durumu kötü ve asetabuler destrüksiyon olan
olgularda düşünülmesi gerektiğini önermiştir, (60). Çalışma grubumuzdaki instabil
intertrokanterik kırıklı olguların hiç birinde kaynamama gözlenmedi.
Đntertrokanterik kırıklarda sonra femur başı avaskuler nekrozu çok nadir görülen bir
komplikasyon olup patofizyolojisi halen tam olarak bilinmemektedir. Baixauli ve ark.
avaskuler nekroz oranını kendi olgu serilerinde %0.55 olarak saptamışlardır, (5). Avaskuler
nekrozun gelişme nedeni olarak aşağıdaki mekanizmalar savunulmakla birlikte hiçbiri kati
olarak ispatlanamamıştır:
1. Kırık nedeni ile, özellikle çok parçalı kırıklarda lateral epifizyel arterin zedelenmesi,
65