notlar 24 (pdf) - Bilim ve Sanat Vakfı

Serginin hemen girişinde yer alan metinde Kolombiyalı sanatçılarla Türkiyelisanatçıların görsel sanatlar alanında benzer ifade biçimleri olduğundan bahsedilmiş.Bunun yanı sıra “hızla büyüyen ekonomilerimiz”, “ genç nüfuslarımız”,“güçlü demokrasilerimiz”, “özgürlük ve çoğulculuğu seven halklarımız” konusundada benzer ülkeler olduğumuz vurgulanmış. Bence Türkiye’de toplumunçoğulculuğa ne kadar açık olduğu sorgulanması gereken bir konu ve ben hiç deöyle güçlü bir demokrasi ülkesinde yaşıyormuşum gibi hissetmiyorum. AmaTürkiye’ye dışarıdan bakanlar bazen böyle iyimser tablolar çizebiliyorlar hakkımızdademek ki, sanırım sergiyi düzenleyenlerin de kafalarında farklı bir Türkiyealgısı oluşmuş.Etrafa şöyle bir göz gezdirdiğimde her şey sokaktan getirilip oraya konmuşgibi hissettim. Şehrin içinden çıkan parçalara bakarken, şehrin sesini duyar gibioldum. Kolombiyalı sanatçıların yaşadıkları çevreyle kurdukları ilişkiyi anlatanher ayrıntı bana çok evrensel geldi. Türkiye ve Kolombiya arasındaki benzerliktenbu noktada söz edebiliriz bence. Çünkü şehirleşme biçimimiz, içeride ve dışarıdatuttuklarımız birbirine benziyor. Türkiyeli sanatçılar da her gün iki zıt kutuparasında gidip geliyorlar şehrin içinde. Özellikle son dönemde şehrin dışınaitilen toplumsal gruplar ‘toprak’ algımızı yeniden sorgulamamız gerektiğinigösteriyor.Güncel Sanat Notları87