Zalacznik_nr_2_-_Organizacja_Lotow_i_szkolenia_lotniczego

Według ustaleń Komisji, 36 splt występował kilkukrotnie do przełożonych z wnioskami
o zmiany w metodyce szkolenia:
• wniosek do DSP w zamiarze szkoleniowym dowódcy pułku na 2009 r. o umożliwienie
szkolenia symulatorowego dla pilotów wykonujących loty na Tu-154M;
• wystąpienie do DSP w połowie 2009 r. z propozycją wprowadzenia zmian w systemie
szkolenia lotniczego;
• prośba do Szefa Oddziału Lotnictwa Transportowego DSP w 2009 r. o stworzenie mieszanej
grupy (oficerowie z pułku i DSP) do opracowywania nowego programu mającego zastąpić
PszLT-73.
Na ww. wnioski jednostka nie otrzymała odpowiedzi.
Zdaniem Komisji, powyższa analiza wyszkolenia załogi samolotu Tu-154M wskazuje, że
nadzór nad prowadzeniem szkolenia lotniczego w 36 splt, zarówno przez powołane do tego
komórki wewnątrz pułku, jak i DSP w zasadzie nie istniał. Doprowadziło to do ignorowania
wskazówek metodycznych na każdym etapie szkolenia i drastycznego pogorszenia poziomu
wyszkolenia tych załóg.
Ocena działalności kontrolnej prowadzonej w jednostce
Komisja, oceniając prowadzenie działalności profilaktycznej w zakresie bezpieczeństwa
lotów, dokonała także analizy wyników przeprowadzonych kontroli w jednostce i zwróciła
szczególną uwagę na wykryte nieprawidłowości i zalecenia profilaktyczne. Analizie poddano
kontrole od 2004 r. do dnia wypadku. W tym czasie w jednostce przeprowadzono 4 kontrole
problemowe oraz kilka nadzorów służbowych.
Kontrola przeprowadzona w dniach 29.01-18.02.2004 r. przez Departament Kontroli MON
wykazała, że jednostka realizując główne zadanie polegające na zabezpieczeniu transportu
lotniczego dla najważniejszych dysponentów VIP i instytucji centralnych, zobligowana jest do
działalności w systemie ciągłym 7 dni w tygodniu, co utrudniało organizację pracy bieżącej.
Powodowało to konieczność zmiany realizacji większości zadań szkoleniowych z formy
wykładu na samokształcenie. Stwierdzono, że planowanie i realizacja przedsięwzięć była
w większości fikcyjna, a szkolenie lotnicze prowadzone było niezgodnie z obowiązującymi
przepisami. Brakowało bezpośredniego nadzoru nad szkoleniem lotniczym ze strony
organizatora lotów (bieżącej weryfikacji przez oficerów dowództwa pułku), ponieważ przyjęty
model szkolenia lotniczego był niezgodny z obowiązującymi wówczas dokumentami
normatywnymi. Polegał on na wykonywaniu lotów szkolnych na obcych lotniskach, gdzie
organizatorem lotów był szkolący instruktor, a kierowanie lotami odbywało się przez organy
służb ruchu lotniczego lotnisk, na których realizowano loty. Przyjęty wówczas sposób
realizacji szkolenia lotniczego był z racji specyfiki jednostki jedynym możliwym do realizacji.
49/73