01.06.2013 Views

Zalacznik_nr_2_-_Organizacja_Lotow_i_szkolenia_lotniczego

Zalacznik_nr_2_-_Organizacja_Lotow_i_szkolenia_lotniczego

Zalacznik_nr_2_-_Organizacja_Lotow_i_szkolenia_lotniczego

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

normatywnych zagadnienie realizacji transportu <strong>lotniczego</strong> zostało opisane ogólnie. Brak<br />

jasno sprecyzowanych zadań instytucji organizujących specjalny transport lotniczy<br />

doprowadził do wystąpienia zagrożeń w jego bezpiecznej realizacji.<br />

Niezbędne jest wprowadzenie przepisów, które precyzyjnie określą etapy organizacji<br />

specjalnego transportu <strong>lotniczego</strong> oraz formy nadzoru nad jego przebiegiem. Przepisy takie<br />

mogą być dokumentami wewnętrznymi np. 36 splt lub DSP.<br />

Jednym z podstawowych elementów pozwalających na ujednolicenie procesu organizacji<br />

specjalnego transportu <strong>lotniczego</strong> powinna być kategoryzacja lotnisk. Jasno określone<br />

kryteria przydziału planowanego lotniska docelowego do określonej kategorii pozwoliłyby<br />

na ścisłe zdefiniowanie zadań, które muszą być wykonane przed podjęciem decyzji<br />

o realizacji operacji. Lista skategoryzowanych lotnisk krajowych i zagranicznych powinna<br />

podlegać ciągłej aktualizacji oraz być udostępniona wszystkim Kancelariom uprawnionym<br />

do korzystania ze specjalnego transportu <strong>lotniczego</strong>. Pozwoliłoby to uniknąć sytuacji<br />

zamawiania przez dysponenta transportu na lotniska, lub akceptacji lotniska zaproponowanego<br />

w zaproszeniu, którego użycie obciążone jest wysokim ryzykiem.<br />

Przykładowy podział na kategorie może być następujący. Pierwszą grupę mogą stanowić<br />

lotniska wyposażone we wszystkie niezbędne do bezpiecznego wykonania operacji<br />

urządzenia i usługi (systemy nawigacyjne, służby ratownicze odpowiedniej kategorii,<br />

dostępność dokumentacji i usług handlingowych), np. lotniska, na które wykonywane są<br />

regularne operacje cywilnych przewoźników lotniczych lub lotniska wojskowe będące<br />

lotniskami zapasowymi dla lotnisk cywilnych). Druga grupa to lotniska, które spełniają<br />

wymagania lotnisk umieszczonych w grupie pierwszej, ale są lotniskami „trudnymi” z uwagi<br />

na położenie, obowiązujące procedury itp. Realizacja lotu na takie lotnisko powinna być<br />

poprzedzona dodatkowym przygotowaniem załogi nawet z uwzględnieniem konieczności<br />

odbycia sesji symulatorowej, jeśli zostanie uznane to za konieczne. Trzecią grupę powinny<br />

stanowić lotniska, których nie da się zakwalifikować do żadnej z wymienionych grup,<br />

w tym lotniska wojskowe, których dane nie są publikowane w powszechnie dostępnych<br />

publikacjach (AIP). Dodatkową grupę mogą stanowić lądowiska, chociaż należałoby się<br />

zastanowić, czy w lotach zagranicznych operacje na lądowiska powinny być w ogóle<br />

prowadzone.<br />

Proces przygotowania operacji powinien być zróżnicowany w zależności od położenia<br />

(obszar RP, zagranica) planowanego lotniska (lądowiska), dokumentowany i po jego<br />

zakończeniu zatwierdzony przez upoważnioną osobę.<br />

65/73

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!