Zalacznik_nr_2_-_Organizacja_Lotow_i_szkolenia_lotniczego
Zalacznik_nr_2_-_Organizacja_Lotow_i_szkolenia_lotniczego
Zalacznik_nr_2_-_Organizacja_Lotow_i_szkolenia_lotniczego
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
normatywnych zagadnienie realizacji transportu <strong>lotniczego</strong> zostało opisane ogólnie. Brak<br />
jasno sprecyzowanych zadań instytucji organizujących specjalny transport lotniczy<br />
doprowadził do wystąpienia zagrożeń w jego bezpiecznej realizacji.<br />
Niezbędne jest wprowadzenie przepisów, które precyzyjnie określą etapy organizacji<br />
specjalnego transportu <strong>lotniczego</strong> oraz formy nadzoru nad jego przebiegiem. Przepisy takie<br />
mogą być dokumentami wewnętrznymi np. 36 splt lub DSP.<br />
Jednym z podstawowych elementów pozwalających na ujednolicenie procesu organizacji<br />
specjalnego transportu <strong>lotniczego</strong> powinna być kategoryzacja lotnisk. Jasno określone<br />
kryteria przydziału planowanego lotniska docelowego do określonej kategorii pozwoliłyby<br />
na ścisłe zdefiniowanie zadań, które muszą być wykonane przed podjęciem decyzji<br />
o realizacji operacji. Lista skategoryzowanych lotnisk krajowych i zagranicznych powinna<br />
podlegać ciągłej aktualizacji oraz być udostępniona wszystkim Kancelariom uprawnionym<br />
do korzystania ze specjalnego transportu <strong>lotniczego</strong>. Pozwoliłoby to uniknąć sytuacji<br />
zamawiania przez dysponenta transportu na lotniska, lub akceptacji lotniska zaproponowanego<br />
w zaproszeniu, którego użycie obciążone jest wysokim ryzykiem.<br />
Przykładowy podział na kategorie może być następujący. Pierwszą grupę mogą stanowić<br />
lotniska wyposażone we wszystkie niezbędne do bezpiecznego wykonania operacji<br />
urządzenia i usługi (systemy nawigacyjne, służby ratownicze odpowiedniej kategorii,<br />
dostępność dokumentacji i usług handlingowych), np. lotniska, na które wykonywane są<br />
regularne operacje cywilnych przewoźników lotniczych lub lotniska wojskowe będące<br />
lotniskami zapasowymi dla lotnisk cywilnych). Druga grupa to lotniska, które spełniają<br />
wymagania lotnisk umieszczonych w grupie pierwszej, ale są lotniskami „trudnymi” z uwagi<br />
na położenie, obowiązujące procedury itp. Realizacja lotu na takie lotnisko powinna być<br />
poprzedzona dodatkowym przygotowaniem załogi nawet z uwzględnieniem konieczności<br />
odbycia sesji symulatorowej, jeśli zostanie uznane to za konieczne. Trzecią grupę powinny<br />
stanowić lotniska, których nie da się zakwalifikować do żadnej z wymienionych grup,<br />
w tym lotniska wojskowe, których dane nie są publikowane w powszechnie dostępnych<br />
publikacjach (AIP). Dodatkową grupę mogą stanowić lądowiska, chociaż należałoby się<br />
zastanowić, czy w lotach zagranicznych operacje na lądowiska powinny być w ogóle<br />
prowadzone.<br />
Proces przygotowania operacji powinien być zróżnicowany w zależności od położenia<br />
(obszar RP, zagranica) planowanego lotniska (lądowiska), dokumentowany i po jego<br />
zakończeniu zatwierdzony przez upoważnioną osobę.<br />
65/73