ZARZADZENIE NR A 2 /09 DYREKTOR - Sąd Okręgowy w Warszawie

pod datą postawienia go w stan likwidacji. Środek trwały pozostaje w ewidencji
pozabilansowej aż do czasu jego fizycznej likwidacji. Wszelkie koszty poniesione w
związku z likwidacją środka trwałego z przyczyn naturalnych, np. związane z jego
demontażem, zarówno wykonane we własnym zakresie, jak i zlecone obcej jednostce,
księguje się do pozostałych kosztów operacyjnych.
4. Wycofywanie składnika majątku trwałego z używania, pracownik Oddziału
Gospodarczego odnotowuje w książce inwentarzowej w komputerze, wpisując numer i
datę dowodu oraz dokonuje skreślenia w karcie inwentarzowej (wykazie), znajdującej się
w miejscu bezpośredniego używania składnika majątku i potwierdza ten fakt
własnoręcznym podpisem i datą.
5. Zmiany miejsca używania środka trwałego dokonuje się na podstawie dowodu "MT" w
ewidencji komputerowej przez pracownika Oddziału Gospodarczego. Dowód ten jest
jednocześnie podstawą do korekty, odnośnie miejsca używania środka trwałego oraz
korekty na kartach inwentarzowych (wykazach). Dowód „MT” pozostaje w dokumentacji
Oddziału Gospodarczego.
6. Przekwalifikowanie środków trwałych na wyposażenie lub wyposażenia na środki trwałe
może mieć miejsce na skutek zmiany kryterium zaliczania do środków trwałych lub
wyposażenia oraz niewłaściwego ich zakwalifikowania w przeszłości. Przekwalifikowanie
takie powinno być udokumentowane przez sporządzenie odpowiedniego protokołu /
zawierającego wartość początkową i umorzenia / przez powołaną do tego komisję.
7. Protokół przekwalifikowania sporządza się w czterech egzemplarzach, z przeznaczeniem:
1) oryginał dla Oddziału Finansowego,
2) pierwsza kopia dla użytkownika,
3) druga kopia dla Oddziału Gospodarczego,
4) trzecia kopia pozostaje w dokumentacji komisji.
§ 27
1. Do szczegółowej ewidencji środków trwałych służą:
1) księga obiektów inwentarzowych,
2) szczegółowe indywidualne karty obiektów inwentarzowych,
3) tabele amortyzacyjne.
2. Księgę inwentarzową stanowiącą wykaz poszczególnych obiektów prowadzi się łącznie
dla wszystkich środków trwałych, z tym że może być w niej uwzględniony podział na
poszczególne grupy rodzajowe.
3. W księdze inwentarzowej ewidencjonuje się każdy obiekt w oddzielnej pozycji. Numer
pozycji przychodu staje się numerem inwentarzowym obiektu, którym każdy obiekt
powinien być na trwałe oznakowany. Przy ewidencji rozchodu środka trwałego należy
podać numer pozycji przychodu.
4. Zapisów w księdze inwentarzowej – prowadzonej przy użyciu komputera przez Oddział
Gospodarczy, dokonuje się w porządku chronologicznym z podaniem, co najmniej
następujących danych:
1) w odniesieniu do przychodu:
- data wpisu,
- numer inwentarzowy obiektu wraz z pełnym symbolem klasyfikacji,
- nazwę i charakterystykę obiektu,
- wartość początkową obiektu i jego zmiany,
- wartość po aktualizacji,
- roczna stawka amortyzacyjna,
- rok budowy lub produkcji,
- datę przyjęcia do używania,
19