związkowe przedstawicielstwo pracowników zakładu pracy - Gandalf
związkowe przedstawicielstwo pracowników zakładu pracy - Gandalf
związkowe przedstawicielstwo pracowników zakładu pracy - Gandalf
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
2. Geneza i ewolucja<br />
<strong>pracy</strong> zatrudniających powyżej 20 <strong>pracowników</strong>, delegaci zaś w zakładach<br />
liczących od 5 do 20 <strong>pracowników</strong>. W zakładach <strong>pracy</strong> zatrudniających<br />
powyżej 100 <strong>pracowników</strong> pracownicy wybierali, oprócz rady<br />
zakładowej, także mężów zaufania (jeden mąż zaufania na 25 <strong>pracowników</strong>).<br />
Byli oni łącznikami między pracownikami oddziału a radą zakładową,<br />
bez prawa reprezentowania <strong>pracowników</strong> na zewnątrz.<br />
W zakładach <strong>pracy</strong>, w których z jakichkolwiek względów nie było jednego<br />
z wymienionych wyżej organów, uprawnienia rady zakładowej<br />
wykonywała bezpośrednio właściwa nadrzędna instancja związku zawodowego<br />
7 . Dzięki temu, mimo braku organu <strong>związkowe</strong>go, pracownicy<br />
mogli korzystać z ochrony <strong>związkowe</strong>j, a właściwy związek miał<br />
wpływ na działania pracodawcy.<br />
Rady zakładowe były przedstawicielstwami pracowniczymi<br />
o szczególnym charakterze. Były one organami związku zawodowego<br />
w zakładzie <strong>pracy</strong> i jednocześnie organami całej załogi 8 . Dlatego wybierali<br />
je wszyscy pracownicy <strong>zakładu</strong>. Ich członkowie mogli być odwołani<br />
uchwałą ogólnego zebrania <strong>pracowników</strong>, wzorcowy regulamin funkcjonowania<br />
rady ustalał Minister Pracy, a pracodawca mógł żądać<br />
zwołania posiedzenia rady. Organy te reprezentowały wobec pracodawcy<br />
zarówno <strong>pracowników</strong> zrzeszonych, jak i niezrzeszonych, z tym że<br />
bierne prawo wyborcze przysługiwało jedynie członkom związku zawodowego.<br />
Funkcję przedstawicielstwa <strong>związkowe</strong>go organy te uzyskały<br />
w większym stopniu po nowelizacji dekretu w 1947 r., którą uprawnienia<br />
inicjujące działanie rady, przysługujące pierwotnie inspektorowi <strong>pracy</strong>,<br />
przekazano związkom zawodowym i wyraźnie określono rady jako organ<br />
pracowniczych związków zawodowych. Należy też dodać, że<br />
z czasem w świadomości społecznej rady zakładowe zaczęły funkcjonować<br />
wyłącznie jako organy <strong>związkowe</strong>, a nie organy załogi. Przyczyniła<br />
się do tego polityka Centralnej Rady Związków Zawodowych, w tym<br />
regulowanie kwestii dotyczących rad zakładowych i delegatów w Statucie<br />
Zrzeszenia Związków Zawodowych w sposób ignorujący ogólnoza-<br />
7 Art. 24 § 2 k.p. w brzmieniu obowiązującym do 30 kwietnia 1989 r. oraz Wytyczne<br />
Centralnej Rady Związków Zawodowych z dnia 19 czerwca 1975 r. w sprawie zadań instancji<br />
związkowych przy stosowaniu niektórych przepisów kodeksu <strong>pracy</strong>, Biuletyn<br />
Centralnej Rady Związków Zawodowych 1975, nr 11, poz. 65.<br />
8 Szerzej M. Święcicki, Rady zakładowe jako organy ruchu zawodowego, PiP 1949,<br />
z. 9–10; idem, Prawo <strong>pracy</strong>, Warszawa 1968, s. 83–84; W. Szubert, Zarys prawa <strong>pracy</strong>,<br />
Warszawa 1980, s. 381–382.<br />
29