Staða og þróun jafnréttismála - Háskóli Íslands

V: Ég held það, ég held að svona almennt séð sé það gert.
S: Með markvissum hætti?
V: Já.
S: Já, þannig eru þá til einhvers konar gögn um það eða skýrslur þar sem er sagt
„já við fórum yfir þetta mál og skoðuðum það út frá kynjavinkli og þá kom í ljós
að…“?
V: Nei ekki annað heldur en bara stefna háskólans.
S: Já einmitt, en ég meina svona í einstökum málum.
V: Nei ég held að það sé ekki sérstaklega…
Þrátt fyrir að viðmælandinn hefði fullyrt með afgerandi hætti að samþættingin ætti sér stað á öllum
stigum og sviðum innan háskólans kom í ljós þegar nánar var spurt að hún fer ekki fram.
Nokkrir viðmælendur úr jafnréttisstarfinu nefndu að áhugi og frumkvæði yfirstjórnar á málinu væri
ekki til staðar.
Það er svona ekki mikið kallað eftir, mjög sjaldan bara: „heyrðu við erum að gera
hérna stefnu, hvað finnst þér? Er þetta nógu gott jafnrétti hérna?“ Sú hugsun er
ekki komin í háskólann, sem sagt þessi kjarni í samþættingunni að við
stefnumótun og við ákvarðanatöku þá fléttirðu jafnréttismálin inn í, það er ekki
komið.
Það er enginn áhugi […] boltinn hefur ekki verið gripinn hérna innanhúss.
Árið 2006 var sú stefna mótuð við Háskóla Íslands að komast í hóp 100 bestu háskóla heims og árið
2010 tók við nýtt matskerfi fyrir akademíska starfsmenn við Háskóla Íslands. Þessar ákvarðanir voru
ræddar af nokkrum viðmælendum sem starfa að jafnréttismálum innan háskólans sem dæmi um
stórar stefnumótandi aðgerðir sem hafa áhrif á allt akademískt starfsfólk sem ekki hafi verið
kynjasamþættar að neinu leyti. Töldu viðmælendur ýmsar vísbendingar hafa legið fyrir og komið
fram um að hið nýja kerfi hentaði greinum þar sem konur eru fjölmennar verr en öðrum greinum og
kæmi niður á starfsfólki þeirra. Þetta ætti þó eftir að skoða markvisst með aðferðum samþættingar.
Einnig var nefnt að þeir mælikvarðar sem notaðir eru til að meta gæði háskóla á alþjóðlegum
vettvangi taki ekki tillit til né hvetji til þess að háskólar séu opnir öllum hópum samfélagsins, einnig
31